Wednesday, 31 October 2018
~~~~~~~~~~~~~
အခုေခတ္ေနာက္ပိုင္းဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြျဖစ္ၾကတဲ့
တစ္ခ်ိဳ႕လူငယ္/လူ႐ြယ္က စလို႔
လူႀကီးပိုင္ေတြအထိ
ရဟန္းသံဃာဘုန္းဘုန္းဆရာေတာ္ေတြနဲ႔
facebookေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္
အျပင္ဘက္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္
စကားေျပာဆိုေနၾကတဲ့ေနရာမွာ
အရမ္းရင္းႏွီးမႈေၾကာင့္လား
ဒါမွမဟုတ္
မရိုမေသလုပ္တဲ့သေဘာလား
ဒါမွမဟုတ္
အက်င့္ပါေနတာလား
ဒါမွမဟုတ္
ေမ့ေနတာလားမသိဘူး
စကားေျပာတဲ့ေနရာမွာေရာ
စာေရးတဲ့ေနရာမွာပါ
" ဘုရား " ဆိုတဲ့စကားလုံးေလး
ထည့္ေျပာဖို႔
ထည့္ေရးဖို႔
ေမ့ေနၾကသလိုလိုနဲ႔
ေပ်ာက္ကြယ္စျပဳလာၿပီ ၊
ဥပမာ - ေျပာျပရရင္
မဂၤလာပါဘုရား
ဟုတ္တယ္ဘုရား
မွန္တယ္ဘုရား
မွန္ပါဘုရား
မိန္႔ပါဘုရား
ေျပာပါဘုရား
ေနေကာင္းပါတယ္ဘုရား
အဆင္ေျပပါတယ္ဘုရား
သတိရပါတယ္ဘုရား
ေနေကာင္းလားဘုရား
ႂကြခဲ့ပါဘုရား
လာခဲ့ပါမယ္ဘုရား စသည္စသည္စကားေတြမွာ
" ဘုရား "ဆိုတဲ့
ရိုေသေလးစားမႈအျဖစ္အသုံးျပဳေနတဲ့
စကားလုံးေလးမထည့္ၾကေတာ့ဘူး
မေျပာၾကေတာ့ဘူး ၊
တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္
Facebook ေပၚမွ
ရဟန္းသံဃာ အေကာင့္မွန္းသိရက္နဲ႔
မရိုမေသ အျပဳအမူနဲ႔
Messenger
(သုို႔မဟုတ္)
Chat box ကေနၿပီး
" HI "
" ဘာလုပ္ေနလဲ "
" ေနေကာင္းလား "
" အင္း "
" ဟုတ္ "စသည္ျဖင့္
ေရးသားေျပာဆိုေနၾကတာေတာင္
အၿမဲတမ္းလိုလို
ေတြ႕ေနရ
ျမင္ေနရပါတယ္ ၊
ဒါဟာ
အတိတ္နိမိတ္ျဖစ္ေကာက္ယူသည္ျဖစ္ေစ
ရိုေသေလးစားမႈမရွိေတာ့သည္ျဖစ္ေစ
ဒီလို
အျပဳအမူေတြဟာ
ေကာင္းတဲ့လကၡဏာေတာ့မဟုတ္ပါဘူး ၊
ေနာင္လာမယ့္
အနာဂါတ္မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြအတြက္
အတုယူမမွားဖို႔
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကစၿပီး
သတိထားၿပီးေျပာဖို႔
ေနထိုင္ဖို႔
အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္ ၊
ဗုဒၶဘာသာဝင္အျဖစ္ခံယူထားတဲ့
လူေတြအမ်ားစုဟာ
ရဟန္းသံဃာဘုန္းဘုန္းဆရာေတာ္မ်ားနဲ႔
ကင္းေနလို႔မရသလို
မေျပာဘဲမဆိုဘဲလည္းေနလို႔မရပါဘူး ၊
အကယ္၍
မိဘဆိုရင္လည္း
ကိုယ့္သားသမီးကို
အတုယူမမွားဖို႔
သတိထားၿပီးေျပာဖို႔
သင္ေပးဖို႔
အရမ္းအေရးႀကီးသလို
ဆရာဆိုရင္လည္း
ကိုယ့္တပည့္ေလးေတြ
အတုယူမမွားဖို႔
သတိထားၿပီးေျပာဖို႔
သင္ေပးဖို႔
အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္ ၊
ဘယ္ဆရာေတာ္နဲ႔
ရင္းႏွီးလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္ဘုန္းဘုန္းနဲ႔
ရင္းႏွီးလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္ဦးဇင္းနဲ႔
ရင္းႏွီးလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
ဘယ္ကိုရင္နဲ႔
ရင္းႏွီးလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
ရဟန္းသံဃာဘုန္းဘုန္းဆရာေတာ္မ်ားနဲ႔
အျပင္မွာပဲျဖစ္ျဖစ္
Facebookေပၚမွာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဖုန္းေျပာတ့ဲအခါမွာပဲျဖစ္ျဖစ္
စာေရးတဲ့အခါမွာပဲျဖစ္ျဖစ္
စကားေျပာဆိုတဲ့အခါမွာပဲျဖစ္ျဖစ္
ရုိေသသမႈ
ေလးစားသမႈ
ၾကည္ညိဳသမႈထားၿပီးခ်ိဳခ်ဳိသာသာနဲ႔
ရုိရိုေသေသနဲ႔
" ဘုရား " ဆိုတဲ့စကားလုံးကိုထည့္ၿပီး
ေျပာေပးဖို႔
ေရးေပးဖို႔
စာေရးသူအထူးတိုက္တြန္းလိုက္ပါရေစ ၊
ေသးေသးမြားမြားကိစၥေလးဆိုၿပီး
အထင္မေသးလိုက္ပါနဲ႔ ၊
ႀကီးမားတဲ့ဆုံးရႈံးမႈေတြဟာ
ေသးငယ္တဲ့အရာေလးေတြက
အစျပဳတယ္ဆိုတာ
မေမ့လိုက္ပါနဲ႔
သတိထားပါ...။
" ဗုဒၶအဆုံးအမ -ႏွလုံးလွျဖင့္
ေလာကအေမွာင္ -အလင္းေဆာင္အံ့ "
မ်ိဳးဆက္သစ္အရွင္(ဖိုေလးလုံး)
31.10.2018 Wed
Tuesday, 30 October 2018
အဟံ ဘေႏၲ သမၺဟုလာ သံဃာဒိေသသာ အာပတၱိေယာ အာပဇၨႎ။
အာပတၱိပရိယႏၲံ န ဇာနာမိ။
ရတၱိပရိယႏၲံ န ဇာနာမိ။
အာပတၱိပရိယႏၲံ နႆရာမိ။
ရတိၱပရိယႏၲံ နႆရာမိ။
အာပတၱိပရိယေႏၲ ေ၀မတိေကာ ။
ရတၱိပရိယေႏၲ ေ၀မတိေကာ ။
ေသာ ဟံ ဘေႏၲ သံဃံ တာသံ
အာပတၱီနံ သုဒၶႏၲပရိ၀ါသံ ယာစာမိ ။
ပရိ၀သ္ေဆာက္တည္၍ ပရိ၀သ္ၾကား
ပရိ၀ါသံ သမာဓိယာမိ၊ ၀တၱံ သမာဓိယာမိ
ပရိ၀ါသံ သမာဓိယာမိ၊ ၀တၱံ သမာဓိယာမိ
ပရိ၀ါသံ သမာဓိယာမိ၊ ၀တၱံ သမာဓိယာမိ
အဟံ ဘေႏၲ သမၺဟုလာ သံဃာဒိေသသာ အာပတၱိေယာ အာပဇၨႎ။
အာပတၱိပရိယႏၲံ န ဇာနာမိ။
ရတၱိပရိယႏၲံ န ဇာနာမိ။
အာပတၱိပရိယႏၲံ နႆရာမိ။
ရတိၱပရိယႏၲံ နႆရာမိ။
အာပတၱိပရိယေႏၲ ေ၀မတိေကာ ။
ရတၱိပရိယေႏၲ ေ၀မတိေကာ ။
ေသာ ဟံ ဘေႏၲ သံဃံ တာသံ
အာပတၱီနံ သုဒၶႏၲပရိ၀ါသံ ယာစႎ။တႆ ေမ
သံေဃာ တာသံ အာပတၱီနံ သုဒၶႏၲပရိ၀ါသံ အဒါသိ။
ေသာဟံ ပရိ၀သာမိ၊ ေ၀ဒယာမဟံ ဘေႏၱ ေ၀ဒယတီတိမံ သံေဃာ ဓာေရတု။
မာနတ္ေတာင္း
အဟံ ဘေႏၲ သမၺဟုလာ သံဃာဒိေသသာ အာပတၱိေယာ အာပဇၨႎ။
အာပတၱိပရိယႏၲံ န ဇာနာမိ။
ရတၱိပရိယႏၲံ န ဇာနာမိ။
အာပတၱိပရိယႏၲံ နႆရာမိ။
ရတိၱပရိယႏၲံ နႆရာမိ။
အာပတၱိပရိယေႏၲ ေ၀မတိေကာ ။
ရတၱိပရိယေႏၲ ေ၀မတိေကာ ။
ေသာ ဟံ ဘေႏၲ သံဃံ တာသံ
အာပတၱီနံ သုဒၶႏၲပရိ၀ါသံ ယာစႎ။တႆ ေမ
သံေဃာ တာသံ အာပတၱီနံ သုဒၶႏၲပရိ၀ါသံ အဒါသိ။
ေသာဟံ ပရိ၀သေႏၲာ အႏၲရာ သမၺဟုလာ သံဃာဒိေသသာ အာပတၱိေယာ အာပဇၨႎ အပၸဋိစၧႏၷာေယာ ။
ေသာဟံ ဘေႏၲ သံဃံ တာသံ အႏၲရာ သမၺဟုလာနံ အာပတၱီနံ အပၸဋိစၧႏၷာနံ မူလာယပဋိကႆနံ ယာစႎ။တံ မံ သံေဃာ
အႏၲရာ သမၺဟုလာနံ အာပတၱီနံ အပၸဋိစၧႏၷာနံ မူလာယပဋိကႆိ။
ေသာဟံ ဘေႏၲ ပရိ၀ုတၳပရိ၀ါေသာ။ အဟံ ဘေႏၲ သမၺဟုလာ သံဃာဒိေသသာ အာပတၱိေယာ အာပဇၨႎ အပၸဋိစၧႏၷာေယာ ။
ေသာဟံ ဘေႏၲ သံဃံ တာသံ သမၺဟုလာနံ အာပတၱီနံ ပဋိစၧႏၷာနဥၥ အပၸဋိစၧႏၷာနဥၥ ဆာရတၱံ မာနတၱံ ယာစာမိ ။၊
ျမတ္စြာဘုရားဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ ၾကြခ့ဲဖူးလဲ
ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ဆိုတာ သိသင့္ သိထိုက္ေသာ တရားအလုံးစုံကို တစ္ခုမက်န္ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ သိႏိုင္ေသာ သေဗၺညဳတဉာဏ္ေတာ္ရွင္ ပုဂၢိဳလ္ထူးကို ဆိုလိုပါတယ္။ ထိုပုဂၢိဳလ္ထူးကိုလည္း ဉာဏ္ပညာတစ္မ်ိဳးတည္းသာ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္းျဖင့္ ဗုဒၶဘုရားဟုဆိုသည္ မဟုတ္။
(၁) ဇာတိမဟတၱ – အမ်ိဳးဇာတ္အားျဖင့္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္း
(၂) ပုညမဟတၱ – ဘုန္းသမာၻကုသိုလ္ ပါရမီအားျဖင့္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္း
(၃) သီလမဟတ – အက်င့္သီလအားျဖင့္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္း
(၄) သမာဓိမဟတၱ – တည္ၾကည္ခိုင္ခံ့ေသာ သမာဓိအားျဖင့္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္း
(၅) ဣဒၶိမဟတၱ – တန္ခိုးအာႏုေဘာ္အားျဖင့္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္း
(၆) ဗုဒၶိမဟတၱ – ဉာဏ္ပညာအားျဖင့္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္း ဟူ၍ ေလာကတြင္ ရွိရွိသမွ် လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱဝါတို႔ထက္ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ျခင္း အမ်ိဳးမ်ိဳးႏွင့္ ျပည့္စုံမွသာလွ်င္ ျပည့္စုံေသာ ပုဂၢိဳလ္ထူးကိုသာလွ်င္ ဘုရားဟု ဆိုရပါသည္။
ေလာကမွာ အတုမရွိ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးသည္ က်ေနာ္တို႔ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ႂကြခဲ့ပါသလဲ ?
၁။ ပထမအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၀၄)ခုႏွစ္၊ ဒုတိယဝါ သက္ေတာ္ (၃၆)ႏွစ္တြင္ ဖိုးဦးေတာင္ ( ျပည္ၿမိဳ႕အနီး ) သို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ ျပည္ေ႐ႊဆံေတာ္ ေစတီေပၚထြန္းခဲ့သည္။
၂။ ဒုတိယအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၁၁)ခုႏွစ္၊ ဝါေတာ္(၈)ဝါ သက္ေတာ္ (၄၃)ႏွစ္တြင္ သုဝဏၰဘုမၼိ သထုံျပည္သို႔ ရဟႏၲာအရွင္ ဂဝံပတိမေထရ္၏ ပင့္ေလွ်ာက္ခ်က္အရ ရဟႏၲာ (၅၀၀)တို႔ႏွင့္အတူ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ က်ိဳက္ထီး႐ိုးေစတီ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။
၃။ တတိယအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၁၃)ခုႏွစ္၊ ဝါေတာ္ (၁၀)ဝါ သက္ေတာ္ (၄၅)ႏွစ္တြင္ ရခိုင္ျပည္သို႔ ရဟႏၲာ (၅၀၀)ႏွင့္အတူ ႂကြခ်ီေတာ္မူခဲ့သည္။ မဟာျမတ္မုနိအပါအဝင္ မုနိေလးဆူေပၚထြန္းခဲ့သည္။
၄။ စတုတၳအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၂၃)ခုႏွစ္၊ ဝါေတာ္ (၂၀)ဝါ သက္ေတာ္ (၅၅)ႏွစ္တြင္ သုနာပရႏၲတိုင္းသို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ မန္းေ႐ႊစက္ေတာ္ ေျခေတာ္ရာမ်ား ကိုးကြယ္ရန္ခ်ထားေတာ္မူခဲ့သည္။
၅။ ပၪၥမအႀကိမ္ မဟာသကၠရာဇ္ (၁၃၆)ခုႏွစ္၊ ဝါေတာ္ (၃၃)ဝါ သက္ေတာ္ (၆၈)ႏွစ္တြင္ တေကာင္းျပည္သို႔ ႂကြခ်ီေတာ္မူသည္။ ဟန္လင္းႀကီးေစတီ ေပၚထြန္းခဲ့သည္။
Monday, 29 October 2018
အစၥဘာမ္ဘာသာဝင္ကေမးေသာ ဗုဒၶအေၾကာင္း
🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴
ကၽြန္ေတာ္ အစၥလာမ္ဘာသာ၀င္ပါ...
ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘာသာ မွာ
ကိုးကြယ္ မႈပံုစံ၊
ပညတ္ခ်က္ , စတာေတြကို "ကုရ္အာန္"မွာ ကသတ္ မွတ္ေပးထားပါတယ္...
ကၽြန္ေတာ္တို ့ဘာသာရဲ႕"အဆံုးအမ"မွာလည္း
သူမ်ားယံုၾကည္ရာကိုေစာ္ကားခြင့္ မေပးထားပါဘူး
ေစာ္ကားမယ့္အစီ အစဥ္လည္းမရွိပါဘူး..
အခု
ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္ တာေလးေတြ ကို"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"အကို/အမ မ်ားက"ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ"ေျဖေပးပါ..
🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰
(1) "ဗုဒၶ"ကသူ ့ကို "ဆင္းတုမ်ားျပဳလုပ္ပူေဇာ္ရမယ္"လို ့ေျပာခဲ့ဖူး ပါသလား...
အဲလိုလုပ္ရပ္ကို သူ ကိုယ္တိုင္ေရာႀကိဳက္ပါရဲ႕လား..
(2)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ား"ျပဳလုပ္ပူေဇာ္ျခင္း-က သူ ရွိစဥ္ကတည္းကပါလား၊သူ မရွိမွလား...
(3)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ားျပဳလုပ္ခြင့္"ကို"ေတာင္းဆိုခဲ့ရတယ္"လို႔
ပ႔ိုစ္တစ္ခုမွာေျပာထားတာေတြ ့ရတဲ့အတြက္-
"ကမာၻ"ေပၚမွာ"မည့္သည့္ေစတီ"က "ပထမဆံုး"ပါလဲ..
(4)"ေစတီ"တုိုင္းမွာအမ်ားအားျဖင့္"ဆင္းတုေတာ္"ေတြ
အမ်ားႀကီးေတြ ့ရ ပါတယ္..
"ေစတီ"တည္ တဲ့အခါ "အဓိက"လိုအပ္ခ်က္ကဘာပါလဲ..
(5)"ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ ႔ကိုးကြယ္မႈျဖစ္တဲ့
"ရတနာသံုးပါး"ဆိုတာကို "ဗုဒၶ" က ခ် မွတ္ေပး ထားခဲ့ျခင္း လား..
(6) "ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ႕"ပညတ္ခ်က္"ေတြကဘာပါလဲ..
(7)"ရတနာသံုးပါး"အျပင္-
"မိဘ, ဆရာ" အစရွိတာေတြက -
"ဘုရားနဲ ့တစ္ဂိုဏ္းတည္းသတ္မွတ္ထားတာ"ဆိုရင္ -
"သံဃာ"နဲ "့မိခင္"-ဘယ္သူက ပိုျမတ္ပါသလဲ..
(8)"ဗုဒၶဘုရားရွင္"ယခုရွိပါေသးလား..
"အစၥလာမ္ေရာ, ခရစ္ယာန္ေတြ"ပါ ဆုေတာင္းမႈျပဳရင္
"ဖန္ဆင္းရွင္"ဆီမွာသာေတာင္း ခံၾကပါတယ္။
"ဗုဒၶဘာသာ"မွာ-
"ဘယ္သူ ့ဆီကဆုေတာင္း"ေနၾကတာပါလဲ..
(9)"ဗုဒၵဘာသာ"ကို၀င္ခ်င္လို "့ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္"က
"ဗုဒၶ"ကို ဘယ္လိုသံုးႏႈန္းမလဲ..
ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာက
"ျမန္မာ"မွာဆို"ဘုရား လို ့သံုးတယ္။
"ထိုင္း"မွာဆိုလည္း-
"ဖေက်ာင္း"ဆိုၿပီးသံုးႏႈန္း ပါတယ္..
အဲဒီမွာ-
"အာရွ"ကမဟုတ္တဲ့ "အေမရိကန္တစ္ေယာက္"
က "ဘုရား ရွိခိုးမယ္"ဆိုရင္-"ဘုရား"ဆို တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လိုအသံုး အႏႈန္းကိုသံုးလို ့ရႏိုင္မလဲ.
(10)"ဘုရား"ေဟာတာေတြက သိပ္ေကာင္းေနပါ ရဲ႕နဲ႔ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကဘာလို ့မက်င့္သံုးႏိုင္ၾကတာပါလဲ..
ဥပပမာ..
"ခက္လို ့လား" (ဒါမွမဟုတ္)"မလုပ္ႏိုင္လို ့လား" ဆိုတာသိပါ ရေစ...
ေျဖေပးတဲ့
အကို/အမမ်ား အားလံုးကိုေလးစားပါတယ္။
ဒီထဲကအသံုးအႏႈန္း တစ္ခုခုက ရိုင္းသြားရင္လဲ
ခြင့္လႊတ္ေပးပါ..
🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰
(1) "ဗုဒၶ"ကသူ ့ကို "ဆင္းတုမ်ားျပဳလုပ္ပူေဇာ္ရမယ္"လို ့ေျပာခဲ့ဖူး ပါသလား။
အဲလိုလုပ္ရပ္ကို သူ ကိုယ္တိုင္ေရာႀကိဳက္ပါရဲ႕လား။
(2)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ား"ျပဳလုပ္ပူေဇာ္ျခင္း-က သူ ရွိစဥ္ကတည္းကပါလား၊သူ မရွိမွလား။
(3)"ဆင္းတုမ်ား, ေစတီမ်ားျပဳလုပ္ခြင့္"ကို"ေတာင္းဆိုခဲ့ရတယ္"လို႔
ပ႔ိုစ္တစ္ခုမွာေျပာထားတာေတြ ့ရတဲ့အတြက္-
"ကမာၻ"ေပၚမွာ"မည့္သည့္ေစတီ"က "ပထမဆံုး"ပါလဲ...
(4)"ေစတီ"တုိုင္းမွာအမ်ားအားျဖင့္"ဆင္းတုေတာ္"ေတြ
အမ်ားႀကီးေတြ ့ရ ပါတယ္...
"ေစတီ"တည္ တဲ့အခါ "အဓိက"လိုအပ္ခ်က္ကဘာပါလဲ...
🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰🔰
"ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၁ ) ( ၂ ) ( ၃ ) ( ၄ ) အတြက္
အ ေျဖ ပါ။"
"ျမတ္စြာဘုရား"သက္ရွိထင္ရွားရွိစဥ္အခါတုန္းက "ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညဳိတဲ့သူ"ေတြ "ျမတ္စြာဘုရား"ကုိ ပူေဇာ္ဘုိ႔ လွဴဒါန္းဖို႔
အခါအားေလွ်ာ္စြာ "ျမတ္စြာဘုရား"ထံလာၾကပါတယ္။
"ျမတ္စြာဘုရား" ေက်ာင္းေတာ္ မွာ ရွိေနစဥ္အခ်ိန္မွာေတာ့
"ျမတ္စြာဘုရား"ကို လွဴၾကတာေပါ့။
" ျမတ္စြာဘုုရား" မရွိတဲ့အခါ "ပါလာတဲ့ပစၥည္း"ဘယ္ကုိ လွဴဒါန္းခဲ့ရ
မွန္းမသိေတာ့ဘူး။
"ျမတ္စြာ ဘုရား"ကို လွဴဒါန္းဖို႔ စိတ္ကူးနဲ႔ လာၾကတာကုိး။
ဒီေတာ့
ေက်ာင္းဒကာ -"အနာထပိဏ္သူေ႒း"က -
"ဘုရား ထံ လွဴဒါန္းဘုိ႔ လာတဲ့သူေတြ
"ဘုရားရွင္" မရွိလည္း လွဴဒါန္းလုိ႔ အဆင္ေျပေအာင္
သင့္ေလွ်ာ္တဲ့ေန ရာ"-စီစဥ္ဖို႔ "အရွင္အာနႏၵာ"ကို
ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
"အရွင္အာနႏၵာ"ကလည္း ဒီ ကိစၥ ကုိ "ျမတ္စြာဘုရား" နဲ႔ေတြ႔ေတာ့
ေလွ်ာက္ ထားပါတယ္။
"ျမတ္စြာဘုရား"က -
"လွဴဒါန္းပူေဇာ္သင့္တဲ့ အရာ သုံးမ်ဳိး"ကုိ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
၁။ "ဓာတ္ေတာ္,ေမြေတာ္"အပါအ၀င္ "ျမတ္စြာဘုရား"ရဲ႕ ခႏၶာကုိယ္။
၂။ "ျမတ္စြာဘုရား"ရဲ႕ အသုံး အေဆာင္မ်ား။
၃။" ျမတ္စြာဘုရား"ကို အာ႐ုံယူဘုိ႔ "ျမတ္စြာဘုရား"ကုိ ရည္ညႊန္းထားေသာ
-ရုပ္တု၊
-ေစတီ ကိုလွဴဒါန္း ပူေဇာ္သင့္ေၾကာင္း" မိန္႕ခဲ့ပါတယ္ ။
တစ္ဖန္
"အရွင္အာနႏၵာ"က-
"ျမတ္စြာဘုရား"သက္ရွိထင္ရွားရွိတုန္း "ေစတီ,ပုထုိး"တည္ထား
ကုိးကြယ္ရရင္ အဆင္ေျပႏုိင္မလား"လုိ႔ - ဆက္ေလွ်ာက္တဲ့အခါ-
"ဘုရားရွင္"က-
"ေစတီကုိ ငါဘုရား ပရိနိဗၺာန္စံၿပီးမွ ငါဘုရားရဲ႕ အ႐ုိးေတာ္ ,
ဓာတ္ေတာ္-ေတြနဲ႔ တည္ေဆာက္ ပူေဇာ္ သင့္ေၾကာင္း"-။
သူ႕ကိုယ္စား "ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္"ဖို႔အတြက္
"ေစတီ ၄ မ်ိဳး"-ကို သတ္မွတ္ေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
( ၁ ) "ဓာတုေစတီ"
"ဗုဒၶ"ရဲ့ "ရုပ္ကလပ္ေတာ္"ကို မီးသၿဂိဳဟ္တဲ့အခါ က်န္ရစ္တဲ့"
ဓါတ္ေတာ္မ်ား"ကို "ဘုရားရွင္"ကိုယ္စားကိုးကြယ္ႏိုင္တယ္။
( ၂ ) "ဓမၼေစတီ"
"ဗုဒၶျမတ္စြာ"( ၄၅)ႏွစ္တိုင္တိုင္ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့
-"ပိဋကတ္သံုးပံု၊
-မဂ္ ေလးတန္၊
-ဖိုလ္ ေလးတန္နဲ႔
-နိဗၺာန္တရား"တို႔ကို
"ဘုရားရွင္"ကိုယ္စား ကိုးကြယ္ဆည္းကပ္ႏုိင္တယ္။
( ၃ ) "ဥဒၵိႆ ေစတီ"
သက္ေတာ္ထင္ရွား "ျမတ္စြာဘုရား"ကို ရည္မွန္းၿပီး ေရးသားတဲ့
-"ပံုေတာ္၊ပန္းခ်ီကားခ်ပ္"ေတြ၊
-"သစ္သား,ဆင္စြယ္"စသည္တို႔ကို ထုလုပ္ထားတဲ့ "ဆင္းတု"ေတြ၊
-"အုတ္၊ သဲ၊ အဂၤေတ" စသည္တို႔ျဖင့္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့
"ေစတီ,ပုထိုး"ေတြ၊
ဒီအရာေတြအားလံုးကို "ဘုရားရွင္ကိုယ္စား"- ရွိခိုးပူေဇာ္ႏုိင္တယ္။
( ၃ ) "ပရိေဘာဂေစတီ"
"မဟာေဗာဓိပင္"အပါအ၀င္ "ဘုရားရွင္"အသံုးျပဳေတာ္မူခဲ့တဲ့
-"သပိတ္၊"
-"သကၤန္း"၊
-"ေတာင္ေ၀ွး"-စသည္ိတို႔ ကို လည္း "ဘုရားရွင္"ကိုယ္စားဆည္းကပ္ကိုးကြယ္ႏိုိင္တယ္။
အဲဒီေတာ့
"ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား"က "ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕"
-"ပံုေတာ္ပန္းခ်ီကား"ေတြ၊
-"ဆင္းတု"ေတြကို ရွိခိုးပူေဇာ္တာဟာ "ဥဒၵိႆ ေစတီ"အျဖစ္
ရည္မွန္းၿပီး "ရွိခိုးပူေဇာ္ျခင္း"ျဖစ္တယ္။
-"ပန္းခ်ီကား အေနနဲ႔
-"ရုပ္ထု၊ဆင္းတုေတာ္မ်ား"အေနနဲ႔
ရွိခိုးပူေဇာ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။။
"ဘုရားရွင္"က -
-"ဒီလုိ ေစတီပုထုိးေတာ္ေတြကို ပူေဇာ္တာဟာ
"႐ုပ္"ကုိ အေျခခံၿပီး ပူေဇာ္တာမ်ဳိး မဟုတ္ေၾကာင္း၊
-"ေစတီပုထုိးေတာ္ေတြ ကို ပူေဇာ္တာဟာ
"စိတ္ရဲ႕အလုပ္"ျဖစ္ေၾကာင္း ဆက္လက္မိန္႔ၾကားပါတယ္။
"ေစတီ,ပုထုိး"ကုိ ၾကည့္၊
"ဘုရားအစစ္"(သက္ရွိထင္ရွားျမတ္ဘုရား) ရဲ႕"ဆံုးမၾသ၀ါဒ"ေတြကို "စိတ္နဲ႔အာ႐ုံျပဳ"ၿပီး "ပူေဇာ္ရမွာ"- လုိ႔ နားလည္ထားရမွာပါ။
တစ္နည္းအားျဖင့္-
"ပုံ"ေနာက္က "ဂုဏ္"ကုိ "စိတ္အာ႐ုံ"ေရာက္ေအာင္ျပဳ၊
ပူေဇာ္ရတာျဖစ္ပါတယ္။
"ေစတီ,ပုထုိး"မတည္ေသး ပဲနဲ႔ သူ"တရားအားထုတ္" ခဲ့တဲ့ "ေဗာဓိေညာင္ပင္"ကုိ စုိက္ပ်ဳိးၿပီး
-သူမရွိတဲ့အခါ
-သူခရီးထြက္ေန သခုိက္
သူ႔ကုိယ္စား "ေဗာဓိေညာင္ပင္"ကုိ ပူေဇာ္ဖို႔
"ျမတ္စြာဘုရား"က "အရွင္အာနႏၵာ"ကုိ အႀကံျပဳပါတယ္။
ဒီေနာက္
"အရွင္အာနႏၵာ" ဟာ -
"အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္"အကူအညီနဲ႔ "ဗုဒၶဂယာ" က "ေဗာဓိေညာင္ မ်ဳိးေစ့"ကုိယူၿပီး "ေဇတ၀န္ေက်ာင္း"နဲ႔ မလွမ္းမကမ္းမွာ စုိက္ပါတယ္။
အဲ့ဒီ"ေဗာဓိေညာင္ပင္"ကုိ
"အာနႏၵေဗာဓိပင္"-လုိ႔ အမည္တြင္ေစခဲ့ပါတယ္။
"ပထမဆံုး ေစတီေတာ္"ကေတာ့-
"ဘုရားရွင္"ကို "ပထမဆံုး ဖူးေျမာ္ၾကည္ညိဳခြင့္ရသူ "
"ဥကၠလာပတိုင္းသား"ကုန္သည္ညီေနာင္-
"တဖုႆ " ႏွင့္ "ပလႅိကာ"က-
"ဘုရားရွင္"ထံမွပင့္ေဆာင္လာေသာ "ဆံေတာ္မ်ား"ကို
"ဥကၠလာကမင္းၾကီး"ထံ ဆက္သရာမွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ -
လက္ရွိအားလံုး ဖူးေျမာ္ေနရပါေသာ "ႏွစ္ေပါင္း (၂၆၀၀) နီးပါးသက္တမ္းရွိ -
"ေရႊတိဂံု ေစတီေတာ္ျမတ္ၾကီး"ပါပဲ။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
(5)"ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ ႔ကိုးကြယ္မႈျဖစ္တဲ့
"ရတနာသံုးပါး"ဆိုတာကို "ဗုဒၶ" က ခ် မွတ္ေပး ထားခဲ့ျခင္း လား။
(6) "ဗုဒၶဘာသာ"ရဲ႕"ပညတ္ခ်က္"ေတြကဘာပါလဲ။
(7)"ရတနာသံုးပါး"အျပင္-
"မိဘ, ဆရာ" အစရွိတာေတြက -
"ဘုရားနဲ ့တစ္ဂိုဏ္းတည္းသတ္မွတ္ထားတာ"ဆိုရင္ -
"သံဃာ"နဲ "့မိခင္"-ဘယ္သူက ပိုျမတ္ပါသလဲ။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
"ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၅ ) ( ၆ ) ( ၇ ) အတြက္
အ ေျဖ ပါ။"
"ရတနာသံုးပါး"ကိုသိျမင္ဖို႔ "ျမတ္ဗုဒၶ"က-
"လမ္းျပ"ခဲ့တာပါ။ "ခ်မွတ္"ခဲ့တာ မရွိပါ။
"ရတနာသံုးပါး"အျပင္-
"မိဘ,ဆရာသမား"ကိုလဲ "တစ္ဂိုဏ္း"ထဲထား ရိုေသသင့္တယ္"-လို႔သြန္သင္ဆံုးမခဲ့ပါတယ္။
-"သံဃာ" ရယ္ , "မိခင္"ရယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
"ေစာ္ကား"မိရင္ "တူညီတဲ့ -ငရဲ"ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
("တစ္ဂိုဏ္း" လို႔ ေရးထားၿပီးပါၿပီ။
"ဘယ္ဟာပိုၾကီးလဲ" ဆိုတာ ကေတာ့
ေမးခြန္း မေမးတတ္ရာက်ပါတယ္။)
"ျမတ္စြာဘုရား"က "လူတစ္ေယာက္"ဟာ-
-ေအာက္တန္းစားလား?
-အထက္တန္းစားလား?
-ျမင့္ျမတ္သူလား?
-ေအာက္တန္းက်သူလား?ဆိုတာ
-သူရဲ႕အလုပ္နဲ႔
-သူ႔ရဲ႕ကိုယ့္က်င့္တရားနဲ႔ပဲ တိုင္းတာရမယ္။
တျခားနည္းနဲ႔ မတိုင္းတာရဘူး"လို႔ ဒီလိုေဟာတာ
ကို ဗဟုသုတ အေနနဲ႔ ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။
"ေလာကႀကီး"က -တစ္ျခားနည္း ေတြနဲ႔ပဲ
တိုင္းတာေနတယ္။
" ျမတ္စြာဘုရား"-ကမဟုတ္ဘူး၊
"တေပန၊ ျဗဟၼစရိေယန သံမေယန ဓေမၼနစ"
အဲဒါမွ
"ဘ၀ မွာျမင့္ျမတ္ျခင္း အေၾကာင္းတရား"။
ကိုယ့္ဘ၀မွာ လူေတြက
-ဘယ္ေလာက္ပဲ နိမ့္က်တယ္လို႔ထင္ထင္
-ဘယ္ေလာက္ပဲ ေအာက္တန္းစားလို႔ထင္ေနေန
"တပ"လို႔ဆိုတဲ့ "အက်င့္တရား"၊
"ျဗဟၼစရိယ"လို႔ဆိုတဲ့ "အက်င့္တရား"၊
"သံမယ"လို႔ဆိုတဲ့ "ေစာင့္စည္းမူ"၊
"ဓမၼ"လို႔ဆိုတဲ့ -"မိမိကုိယ္ကိုဆံုးမႏိုင္တဲ့
အသိဉာဏ္"
အဲဒီ"အခ်က္ေလးခ်က္"ႏွင့္ ျပည့္စံုၿပီ
ဆိုရင္ေတာ့" ျမင့္ျမတ္သူ"လို႔ ဒီလိုသတ္မွတ္တယ္။
ေလာက လူ ေတြက
-ဘယ္ေလာက္ေအာက္တန္းစားလို႔ထင္ထင္
တကယ့္"ပညာရွင္"ေတြက "ျမင့္ျမတ္သူ"လို႔ သတ္မွတ္တယ္။
"တပ"ဆိုတာ -"ဣၿႏၵိယ သံ၀ရ"
"မ်က္စိ"ကျမင္ၿပီးေတာ့ -
"ေလာဘ"မျဖစ္ေအာင္ ,"ေဒါသ"မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းႏိုင္သူ၊
"နား"နဲ႔ၾကားၿပီးေတာ့ -
"ေလာဘ"မျဖစ္ေအာင္ ,"ေဒါသ"မျဖစ္ေအာင္ထိန္းႏိုင္သူ၊
-"ႏွာေခါင္း"ကနမ္းရွဴၿပီးေတာ့
-"လွ်ာ"ကအရသာခံၿပီး
-"ခႏၶာကိုယ္"ကထိေတြ႔ၿပီး
-"စိတ္ကူးၾကံစည္" ၿပီး ျဖစ္လာမယ့္
ေလာဘ ေဒါသေတြ မျဖစ္ရေအာင္ထိန္းေက်ာင္းႏိုင္တဲ့ "ဣၿႏၵိယ သံ၀ရ၊ ဒြါရ(၆)ပါး"ကို ထိန္းႏိုင္သူ။
ေလာကမွာ , "ေအာက္တန္းက်တဲ့ အေျခအေန"ကေန"ျမင့္ျမတ္တဲ့ဘ၀"ကို ကူးေျပာင္းသြားႏိုင္တဲ့ "ပုဂၢိဳလ္"ဟာ -
"ဘာေတြနဲ႔ကူးေျပာင္းသြားသလဲ?"
ေမးလို႔ရိွရင္ "သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ" ဆိုတဲ့ "သိကၡာတရားသံုးပါး"ပဲ။
" ျမတ္ေသာအက်င့္"လို႔ဆိုတဲ့ -
"သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ"ဆိုတဲ့
"သိကၡာအက်င့္သံုးရပ္"ဟာ လူရဲ႕အဆင့္အတန္းကို ျမင့္မား ေစတာအမွန္အကန္ပဲ၊
က်န္တဲ့
"ဥစၥာဂုဏ္ , ဓနဂုဏ္ , မ်ိဳးရိုးဂုဏ္"ဆိုတာေတြက
ေလာကလူေတြေလာက္သာတန္ဖိုးထားတာ
"အရိယာသူေတာ္စင္"ေတြအေနနဲ႔ တန္ဖိုးမထားဘူး။
ျပီးေတာ့ -
"ဘုရား ရွင္"က "၀ိနယ"လို႕ေခၚတဲ့ "၀ိနည္း"ေတြကိုသာ "ပညတ္"ခဲ့ပါတယ္။
က်န္တာေတြ ေတာ့
"ေလာကရဲ႕ သစၥာတရား"ေတြကို ညႊန္ျပခဲ့တာပါ။
"ဝိနည္း ပညတ္ခ်က္"ေတြကို
ေအာက္ေဖာ္ျပပါ Link မွာ ဖတ္ရႈေလ့လာႏိုင္ပါတယ္။
http://moenatvilla.blogspot.com/2013/09/blog-post_8.html
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
(8)(က)"ဗုဒၶဘုရားရွင္"ယခုရွိပါေသးလား။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
"ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၈ ) [က]အတြက္
အ ေျဖ ပါ။"
တစ္ျခားေသာ ဘာသာေတြ ကိုးကြယ္တဲ့
"ဘုရားသခင္"ဆိုတာ-
-အခုထိ "ေကာင္းကင္ဘံုနန္း"မွာ ရွိေနတယ္။
ၿပီးေတာ့
သူတို႔"ဘုရားသခင္"က ကိုးကြယ္,ဆည္းကပ္ လာသူတိုင္းကို "ရွိသမွ် အျပစ္"ေတြလည္း ေဆးေၾကာ ဖယ္ရွားေပးမယ္။
"ဆင္းရဲဒုကၡ"ေတြ ကင္းေ၀းေစမယ္။
ခ်မ္းသာသုခ ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုေအာင္လည္း
အစစ တာ၀န္ယူတယ္”-ဆိုတဲ့
အာမခံခ်က္ အျပည့္ရွိေၾကာင္းေတြကို
ရႊန္းရႊန္းေ၀ေအာင္ ေျပာျပတတ္ၾကပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ -
“မင္းတို႔ ကိုးကြယ္တဲ့ "ဗုဒၶဘာသာ ဘုရား"ဆိုတာ "လူကျဖစ္လာတဲ့ဘုရား"ျဖစ္လို႔ "လူေတြလိုပဲ ေသ"သြားခဲ့ၿပီ။
အခု မရွိေတာ့ဘူး။
အဲဒီေတာ့ မင္းတို႔ဟာ
-မရွိတဲ့ ဘုရားကို ကိုးကြယ္ေနၾကသူေတြ ျဖစ္မေနဘူးလား?။
တို႔ "ဘုရားသခင္"က -
တို႔အတြက္ လံုး၀ အျပည့္အစံု တာ၀န္ ယူၿပီး အာမခံခ်က္ ေပးသလို
မင္းတို႔ "ဘုရားသခင္"ကေကာ မင္းတို႔အတြက္ ဘယ္လို တာ၀န္ယူသလဲ၊
ဘာေတြ အာမခံခ်က္ ေပးသလဲ?။"
-ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳး ေတြ ေမးလာေလ့ရွိပါတယ္။
လက္ရွိ "ကိုးကြယ္"ေနၾကတဲ့ "ဘာသာတရား ေတြကို
ခ်မွတ္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဦးစီး ေခါင္းေဆာင္ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္"ေတြ
အားလံုးထဲမွာ-
-ဘယ္ ေခတ္က၊
-ဘယ္ အရပ္မွာ၊
-ဘယ္ မိ ဘယ္ ဖ-က ဖြားျမင္တယ္။
-ငယ္နာမည္ က ဘယ္လိုေခၚတယ္။
-ဘယ္အရြယ္မွာ "ဘုရား"ျဖစ္တယ္။
-ဘယ္လို"တရား"ေတြကို
ဘယ္ အရပ္ ,ဘယ္ ေဒသ မွာ
-ဘယ္ ပုဂၢိဳလ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေဟာခဲ့တယ္” စတဲ့
-ေသခ်ာေရရာတဲ့ မွတ္တမ္း မွတ္ရာ
-သမိုင္း အေထာက္အထား ခိုင္ခိုင္လံုလံု ရွိတာ"ဆိုလို႔ -
"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတြ ကိုးကြယ္ေနတဲ့ “ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား”
တစ္ဆူတည္းသာ ရွိတယ္"ဆိုတာ-
ဒီေန႔ သိပၸံပညာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္
ေနတဲ့ "ကမၻာ့ပညာရွင္"ေတြ အားလံုးကလည္း အေလးထား သိမွတ္ထားၾကတာ အားလံုးအသိပါ။
"ဗုဒၶဘုရား" ပြင့္ေတာ္မူခဲ့တဲ့ "မဇၩိမေဒသ"(အိႏၵိယ၊ နီေပါႏိုင္ငံေတြ) မွာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း ႏွစ္
ေထာင္ေက်ာ္က "အေသာကမင္းႀကီး" ေရးထိုးစိုက္ထူခဲ့တဲ့
ဒီ"မွတ္တမ္း ေက်ာက္စာ"ေတြ၊ "ေက်ာက္တိုင္ႀကီး"ေတြကို "ကမၻာ့ပညာရွင္"ေတြ အားလံုတို႔ကလည္း အေလးထား အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္ဆိုတာ အားလံုးသိၾကမွာပါ။
ဒါေၾကာင့္ "ဗုဒၶဘာသာ"ဆိုတာ-
"ကမၻာ"မွာ
-အေရရာဆံုး၊
-အခိုင္မာဆံုး၊
-အေထာက္အထားျပႏိုင္တဲ့ "ဘာသာတရား"ျဖစ္တယ္ဆိုတာ
"ဘယ္ပညာရွင္ကမွ မျငင္းဆန္"ပါဘူး။
ေနာက္တစ္ခ်က္က-
“ဗုဒၶ ဘုရားရွင္ ယခုရွိပါေသးသလား?” ဆိုတဲ့ကိစၥပါ။
"ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္"ဟာ (၄၅) ၀ါတိတိ သက္ရွိထင္ရွားေနထိုင္ခဲ့ၿပီး တရားဓမၼေတြကိုလည္း မရပ္မနားလို႔ ဆိုရေလာက္ေအာင္ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာပါ။
သက္ေတာ္ (၈၀) အရြယ္၊ ၀ါေတာ္ (၄၅) ၀ါ ျပည့္ၿပီးခ်ိန္မွာ
"ပရိနိဗၺာန္စံ"သြားပါတယ္။
"ပရိနိဗၺာန္"စံ၀င္ခါနီးမွာ အလုပ္အေကၽြးျဖစ္တဲ့
"အရွင္အာနႏၵာမေထရ္"ကို-"ဘုရားရွင္"မိန္႔ၾကားခဲ့တဲ့စကား
ရွိပါတယ္။
“ ငါ ဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံသြားၿပီ၊
ခႏၶာရုပ္ျဒပ္ႀကီး ကြယ္ေပ်ာက္သြားၿပီဆိုတာနဲ႔
-ကိုးကြယ္ရာမဲ့သြားၿပီ၊
-ဘုရားမရွိေတာ့ဘူး"လို႔
မမွတ္ယူပါႏွင့္။
ငါ ဘုရားရွင္(၄၅) ၀ါပတ္လံုး ေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားပုဒ္စု (ဓမၼကၡႏၶာ) ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တို႔ဟာ ငါဘုရားရွင္ရဲ႕ ကိုယ္စားေတြပါပဲ။
ဒီ တရားပုဒ္စုေတြ ထင္ရွားရွိေနသမွ်
-ငါဘုရား ထင္ရွားရွိေနတယ္လို႔ ခံယူၾကပါ ” ဆိုတဲ့
"မွာတမ္းစကား"ပါ။
ဒါေၾကာင့္
“ ျမတ္စြာဘုရား အခု ဘယ္မွာရွိသလဲ?” ဆိုရင္
"ဓမၼကၡႏၶာ တရားေတာ္"ေတြရွိတဲ့ေနရာမွာ ရွိတယ္"လို႔ ေျပာရမွာပါ။
ဒါကို ၾကည့္လိုက္ရင္ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား"ဟာ "မရွိေတာ့တဲ့ ဘုရား
ကို ကိုးကြယ္ေနၾကသူ"ေတြ မဟုတ္ဘူး။
ထင္ရွားတဲ့ "ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ကိုယ္စား တရားေတာ္ေတြကို လိုက္နာက်င့္သံုး ပူေဇာ္ေနၾကသူ"ေတြ ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို
အထူးသိမွတ္သင့္ပါတယ္။
ထပ္ၿပီး သတိ ေပးလိုတာကေတာ့
“ ဗုဒၶဘာသာ-ဆိုတာ
-ကိုးကြယ္,ပသေရး "ဘာသာတရား" မဟုတ္ဘူး၊
-လိုက္နာ,က်င့္သံုး,ပူေဇာ္ေရး ဘာသာတရား"သာ ျဖစ္တယ္ ” ဆိုတာကို အေလးအနက္ နားလည္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
(8)(ခ)"အစၥလာမ္ေရာ, ခရစ္ယာန္ေတြ"ပါ ဆုေတာင္းမႈျပဳရင္"ဖန္ဆင္းရွင္"ဆီမွာသာေတာင္း ခံၾကပါတယ္။
"ဗုဒၶဘာသာ"မွာ-
"ဘယ္သူ ့ဆီကဆုေတာင္း"ေနၾကတာပါလဲ။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
"ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၈ )[ခ] အတြက္
အ ေျဖ ပါ။"
ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီး က
"အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေတာ"
"မိမိကိုယ္ ကိုသာ ကိုးကြယ္ ရာ၏"-လို႕ဆိုခဲ့ တဲ့အတြက္ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတြ က "ဆုေတာင္း"တာမဟုတ္ပါ။
သူတို႕ျပဳခဲ့တဲ့ "ကုသိုလ္"အားလံုးကို တိုင္တည္ျပီး "ဘယ္အက်ိဳး ကိုစြမ္းေဆာင္နိဳင္တဲ့ အားအင္ရခ်င္ပါတယ္"-လို႕ တိုင္တည္ ဆုပန္တာပါ။
"အတၱာဟိ အတၱေနာ နာေထာ"
"မိမိကိုယ္သာ ကိုးကြယ္ရာ"
ဒါက
"အားေပးစကား အဆင့္" ပဲ။
"ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘယ္လို အားကိုး၊
ဘယ္လို ရပ္တည္ရမွာလဲ?"
မပါေသးဘူး၊ မၿပီးေသးဘူးေပါ့။
"လုပ္ငန္းစဥ္အဆင့္" က "တတိယပါဒ"မွာပါ။
"အတၱနာဟိ သုဒေႏၲန"
"မိမိကိုယ္ကိုယ္ ေကာင္းေကာင္းဆုံးမ/ေလ့က်င့္/
ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းအားျဖင့္" တဲ့။
ေပါ့ေတာ့ေတာ့နဲ႔ မရဘူး။
"သုဒႏၲ"မပါရင္ "နာထ" မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။
ေခတ္စကားနဲ႔ဆိုရင္-
"ဒါကို မင္း လုပ္ႏိုင္ပါတယ္"
("ဗုဒၶ")
"ဒါေပမဲ့ ဒီနည္းလမ္းအတိုင္းေတာ့ လိုက္နာမွ"
(ဒါလည္း "ဗုဒၶ"ပါပဲ)
"ဆုေတာင္းျခင္း"ဆိုတာ
"မိမိ လိုအပ္ေသာအက်ိဳး"ကို
-စိတ္ျဖင့္မွန္းဆ၍ျဖစ္ေစ
-နႈတ္ျဖင့္တမ္းတ၍ျဖစ္ေစ
"ေတာင္းဆိုျခင္း"ကို ေခၚတာပါ။
"ပါဠိဘာသာ"လို
"ပတၱနာ ယာစနာ" စသျဖင့္ေခၚပါတယ္။
အဘိဓမၼာ တရားကိုယ္
သေဘာအားျဖင့္ "ဆႏၵေစတသိတ္"ပါ။
လူတစ္ေယာက္ ဟာ "တရားငါးမ်ိဳး"
("သဒၶါ,သီလ,သုတ, စာဂ,ပညာ"တရား ငါးမ်ိ ဳး)
ရွိေပမယ့္-
"ဆုေတာင္းျခင္း-မရိွ ဘူး" ဆိုရင္-
"ေကာင္းကင္သို႔ ပစ္လႊတ္ေသာ လွံ" သည္
"အရင္း,အဖ်ား,အလယ္"အားျဖင့္ က်ခ်င္ရာက်နိုင္ လို႔ အက်ိဳးရမႈ
မေသခ်ာ။
"ဆု"ကိုသာေတာင္း၍ "တရားငါးမ်ိဳး"မရိွလ်ွင္လည္း
အက်ိဳးရရိွမႈ႕မေသျခာ။
"တရားငါးမ်ိဳး"လည္းရိွ၍
"ဆု"လည္းေတာင္းသူ"အား
ေသခ်ာေပါက္ "အက်ိဳး"ရနိုင္ပါတယ္။
"ဆုေတာင္း"လိုက္ရင္
"ေတာင္းေသာဆုကိုေပးမယ့္သူ"မွာ အျခားသူမဟုတ္။
"မိမိျပဳ ေသာ ကံ"သာလ်ွင္ ျဖစ္လို႔
-"ဆု"ကိုလည္း "ေတာင္း"
-"ေကာင္းမႈ ကုသိုလ္"ကိုလည္းျပဳရပါတယ္။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
(9)"ဗုဒၵဘာသာ"ကို၀င္ခ်င္လို "့ႏိုင္ငံျခားသားတစ္ေယာက္"က "ဗုဒၶ"ကို ဘယ္လိုသံုးႏႈန္းမလဲ။
ကၽြန္ေတာ္ေမးခ်င္တာက
"ျမန္မာ"မွာဆို"ဘုရား လို ့သံုးတယ္။
"ထိုင္း"မွာဆိုလည္း-
"ဖေက်ာင္း"ဆိုၿပီးသံုးႏႈန္း ပါတယ္။
အဲဒီမွာ-
"အာရွ"ကမဟုတ္တဲ့ "အေမရိကန္တစ္ေယာက္"
က "ဘုရား ရွိခိုးမယ္"ဆိုရင္-"ဘုရား"ဆို တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္လိုအသံုး အႏႈန္းကိုသံုးလို ့ရႏိုင္မလဲ။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
"ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၉ ) အတြက္
အ ေျဖ ပါ။"
"ဗုဒၶ"ကို တစ္ကမာၻလံုး "BUDDHA "လို႕သံုးပါတယ္။
"ဗုဒၶ" ဆုိတာ-"သိေသာသူ" လုိ႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။
"ဘယ္လုိသိတာလဲ"-
-ကုိယ္တုိင္သိတာ။
"ဘာကုိသိတာလဲ"
"အမွန္တရား ကုိသိတာ"။
"အမွန္တရား က ဘာလဲ"
-"ေလာကႀကီးထဲမွာ ရွိတဲ့အရာအားလံုးရဲ႕
သေဘာသဘာ၀ အစစ္အမွန္ ကုိသိတာ"။
"ဘယ္လုိ သေဘာလဲ"
(၁) မျမဲျခင္း သေဘာ
(၂) ဆင္းရဲျခင္းသေဘာ
(၃) မစိုးပုိင္ျခင္းသေဘာ။
အဲဒီ သစၥာေလးပါး တရား ေတြကို
"ဘုရား"ကကုိယ္တုိင္သိခဲ့တာ ,"ကုိယ္ပုိင္ဥာဏ္"နဲ႕ သိခဲ့တာ။
အဲဒါေၾကာင့္ "ဗုဒၶ"လုိ႕ အမည္ရခဲ့တာ။
"ဗုဒၶ"ဆုိတာ "ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ျမတ္စြာဘုရား" တစ္ဆူပါပဲ။
"ေလာကႀကီးကုိ ဘယ္သူမွ မပုိင္စုိးဘူး၊ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ေတာင္ မပုိင္စုိးဘူး"လုိ႕ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ "ျမတ္စြာဘုရား"ပါ။
ဘာလုိ႔ "ဗုဒၶ"ကုိ "ဘုရား"လုိ႔ေခၚရတာလဲဆုိရင္
"ဘုရား"ဆိုတဲ့ အေရးသားနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ေရွးအက်ဆုံးအျဖစ္
“ပုရဟာ”လို႔ ေတြ႕ရပါတယ္။
(ပုႏွင့္ ရေကာက္အေပၚ ဟ-အကၡရာ က ေအာက္မွာ ဆင့္ေနတာပါ) ပုဂံေခတ္ထိုး “ေညာင္ရမ္းႀကီးသမီးေက်ာက္စာ”ကို ၾကည့္ပါ။
"ပူဇာရဟ"ဆိုတဲ့ စကားကို ျမန္မာမႈအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္း
ယူထားျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
"ပူဇာရဟ"ဆိုတာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္သူလို႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ “ဘုရား”ဆိုတဲ့ ျမန္မာစကားဟာ "ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူထိုက္သူ"-ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ကိုသာ အေျခခံပါတယ္။
"ဗုဒၶ"ကုိ "ျမန္မာ"ေတြက "ဘုရား"လုိ႕ ေခၚတာက "ဆရာ" ျဖစ္လုိ႕ပါပဲ။
"ဘုရား"ဆိုတာ "သကၠတ စာေပ"က ဆင္းသက္ခဲ့တဲ့ စကားလံုးပါ
"ပုရ္သွ်ာ"လုိ႕ ေရးပါတယ္။
ေနာက္ပုိင္းမွာ "ပုဂံေခတ္"အထိ "ပုသွ်ာ" လုိ႕ အသံုး ရွိခဲ့ပါတယ္။
-"အရွင္သခင္"ေတြ ,"ဆရာသမား"ေတြကုိ ေခၚေ၀ၚ တဲ့ "ေ၀ါဟာရ တစ္ခု" ျဖစ္ပါတယ္။
ပုဂံေခတ္ ေက်ာက္စာေတြ မွာေတြ႕ရႏုိင္ပါတယ္
"ပုဂံေခတ္"ကေန ေနာက္ပုိင္း
"ပုသွ်ာ"ကုိ "ပုရွာ"
"ပုရွာ" ကေန-"ဖုရွာ"
-"ဖုရွာ" ကေန-"ဖုရာ"
-"ဖုရာ"ကေန "ဖုရား"
-"ဖုရား"ကေန "ဘုရား"။
အားလံုး ကို "ျမန္မာ အဓိပၸါယ္"ဖြင့္ဆုိရင္ "ဆရာ သခင္ ေက်းဇူးရွင္"-လုိ႕ ရပါတယ္။
"ျမတ္စြာဘုရားရွင္"ကုိယ္တုိင္က
-"မိမိကုိယ္ကုိ ဖန္ဆင္းရွင္"ဟု မေဟာခဲ့သလုိ၊
-လူသားတစ္ဦးအား အျပစ္ေပးျခင္း၊
- ဒဏ္ခတ္ျခင္းလည္း မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။
-ဖန္ဆင္းရွင္မဟုတ္ခဲ့သလုိ ကယ္တင္ရွင္လည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။
ဆုိလုိတာက
"ျမတ္စြာဘုရားရွင္"က သူကုိယ္တုိင္ပင္
-"အနိစၥသေဘာ" (မျမဲတဲ့သေဘာ) ၊
-"ဒုကၡ"(ဆင္းရဲတဲ့သေဘာ)၊
-"အနတၱ"( ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္သလုိ ကုိယ္လုိခ်င္သလုိ) "အစုိးမရတဲ့သေဘာ"ကုိ မလြန္ဆန္နုိင္တဲ့အတြက္ -ဘယ္သူ႔ကုိမွ ဖန္ဆင္းတာမ်ဳိးမလုပ္ခဲ့သလုိ
-ကယ္တင္တာမ်ဳိးလည္းမလုပ္ခဲ့ပါ။
"လမ္းညႊန္ေပးေတာ္ခဲ့တဲ့ ဆရာတစ္ဆူ"ပင္ျဖစ္ပါတယ္။
"ဘယ္လုိလမ္းညႊန္ခဲ့သလဲ"လုိ႔ရင္၊
"ဆင္းရဲျခင္း"ရဲ႕ဆန္က်င္ဘက္က "ခ်မ္းသာျခင္း"၊
အုိျခင္း= မအုိျခင္း၊
ေသျခင္း= မေသျခင္း
-အဲဒီတရားေတြအေပၚ ဆင္ျခင္သုံးသပ္ျပီးေတာ့
"ေသျခင္းတရား"ရွိသလုိ "မေသျခင္းတရား"(တနည္း) "အေသလြတ္တဲ့တရား"ရွိတယ္။
ဒီ"တရား"ကိုအားထုတ္ရင္ "အေသလြတ္"မယ္။
"အေသလြတ္တယ္"ဆုိတာ -
"(နိဗၺာန္)ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳတာ"လုိ႔ အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွတ္လုိက မွတ္နုိင္ပါတယ္။
ဒါန=ေပးကမ္းျခင္း၊
သီလ= ကုိယ္၊ႏွုတ္၊စိတ္တုိ႔ကုိထိန္းခ်ဳပ္ျခင္း၊ ဘာဝနာ- (ဝိပႆ နာ)=အေၾကာင္း အက်ဳိး ျဖစ္-ပ်က္သေဘာတရားတုိ႔ကုိ ထုိးထုိးထြင္းထြင္းဆင္ျခင္သုံးသပ္ျခင္း-
ဆုိတဲ့"ေကာင္းေသာ(ကုသုိလ္တရား)
က်င့္ၾကံအားထုတ္ရမည့္တရား"ဆုိျပီး,
"မေကာင္းတဲ့ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည့္(အကုသုိလ္)တရား"ႏွင့္ "ေကာင္းတဲ့ (က်င့္ၾကံရမည့္-ကုသုိလ္)တရားမ်ား"ကုိ "လမ္းညႊန္ေပးေတာ္မူခဲ့တဲ့ဆရာတစ္ဆူ"ပင္ျဖစ္ပါတယ္။
-ကုိယ္တုိင္မဖန္ဆင္း၊
-သူမ်ားကုိလည္း မဖန္ဆင္းနုိင္ပါ။
-ကုိယ္တုိင္လည္းအျပစ္ေပးျခင္း၊
-သူတစ္ပါးကုိ အျပစ္ေပးျခင္း အာဏာလည္းမရွိခဲ့ပါ။
"ကုိယ္တုိင္က်င့္မွ ကုိယ္တုိင္ခံစားရမယ္"-လုိ႔ပဲ ေဟာေတာ္မူခဲ့တာပါ။
"ထိုင္း"-မွာသံုးတာက "ဖရာ့ေက်ာက္"ပါ။
"ေက်ာက္"ဆိုတာက-"သခင္"၊ "ဦးထိပ္ပန္ဆင္သူ"လုို႔-အမည္ရျပီး -
"ဖရာ့"ကေတာ့ "ဘုရား"ပါ အတူတူပါပဲ။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
(10)"ဘုရား"ေဟာတာေတြက သိပ္ေကာင္းေနပါ ရဲ႕နဲ႔ "ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက
ဘာလို ့မက်င့္သံုးႏိုင္ၾကတာပါလဲ။
ဥပမာ..
"ခက္လို ့လား" (ဒါမွမဟုတ္)"မလုပ္ႏိုင္လို ့လား" ဆိုတာသိပါ ရေစ။
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
"ေမးခြန္းနံပါတ္ ( ၁၀ ) အတြက္
အ ေျဖ ပါ။"
နံပါတ္ ( ၁၀ ) ေျမာက္ ေမးခြန္း အတြက္ ကေတာ့ ဒါဟာ
"ဘာသာတိုင္း"မွာ ရွိတတ္တဲ့"သဘာ၀"ပါ။
"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"အမ်ားစု မက်င့္သံုးႏိုင္ခဲ႔ရင္ "ဗုဒၶသာသနာ"ဟာ-
"ကမာၻ"မွာ-
-အႏူးညံ့
-အသိမ္ေမြ႕ဆံုး သာသနာေတာ္-အျဖစ္
ယေန႔ အခ်ိန္အထိ"လက္မ"ေထာင္ ေနႏိုင္တာပါ။
"ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္"ေၾကာင့္-
-စစ္ ခင္းရတာ
-ေသြး ေခ်ာင္းစီးရတာ...
ဘာသာေရး သမိုင္း တစ္ေလ်ွာက္မွာ မရွိခဲ႔ဖူးပါ။
"ဗုဒၶဘုရားရွင္"က ေဟာခဲ့၍သာ -
"ေလာကကိုေစာင့္ေရွာက္ေနသည့္တရား
ဟာ ဘယ္တရားလဲ?"လို႔ မွန္မွန္ကန္ကန္သိရွိေနရပါတယ္။"ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္"ရဲ႕ေက်းဇူး"ပါ။
"လူ႔ေလာကကို ေစာင့္ေရွာက္ေနသည့္ တရား၊
ဗုဒၶဘာသာ ေလာကကို ထိန္းသိမ္းေပးေနသည့္
တရား"ကား အျခားမဟုတ္ပါဘူး။
ိ"ဟီရိ တရား"ႏွင့္ၾသတၱပၸ တရား"ႏွစ္ပါး ျဖစ္ပါတယ္။
"ဟီရိ"ဆိုတာ -"ရွက္တတ္မႈ"
"ၾသတၱပၸ"ဆိုတာ -"ေၾကာက္တတ္မႈ"ပါ။
"ငါဟာ -ဗုဒၶတရားေတာ္ကို ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္
ေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔"မိစၧာ
ဒိ႒ိ"တစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားမယ္ဆိုရင္ ရွက္စရာ
ေၾကာက္စရာႀကီးပါလား?"လို႔-
"ရွက္တတ္ျခင္း"ကား-"ဟီရိ"။
"ဘယ္လူႀကီး၏ သားသမီးသည္ ဘိုးသြား
မိဘအစဥ္အဆက္ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ပါလ်က္အခု
မွ ဘာသာပ်က္ၿပီး မိဘကို ေျခကန္သြားၿပီ ဆို
လွ်င္ ငါတို႔မိဘေတြဟာ သမီးအတြက္ရွက္စရာ
ႀကီးပါကလား"ဟု ရွက္တတ္လာတာ "ဟီရိ"။
ဒီလိုအရွက္မရွိပါက -"ေလာကပါလ"- "ေလာကေစာင့္တရား"ပ်က္ပါတယ္။
"ငါဟာ ဗုဒၶဘာသာ ပ်က္က သံသရာမွာနစ္မႊန္း
ေတာ့မယ္။ အပါယ္ေလးပါး က်ေတာ့မယ္။
ယခု လက္ငင္းမွာလည္း ငါ့ကို၀ိုင္းၿပီး ငါ့ကို
ေမးေငါ့ ၾကေတာ့မယ္။ ဖြင့္ဟ မေျပာေပမယ့္
လည္း လူတကာကအထင္ေသးေတာ့မယ္"-လို႔-
"ပတ္၀န္းက်င္"ကို "ေၾကာက္ရြံ႕စိုးရိမ္"တာ
"ၾသတၱပၸ"။
"အရွက္,အေၾကာက္ ရွိေသာ ဗုဒၶဘာသာ"တို႔မႈကား
"ျခေသၤ့သည္ငတ္ေပမယ့္ ျမက္ကိုမစားဘူး"ဆို
သကဲ့သို႔ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ် "ဗုဒၶဘာသာ"ကို
အပ်က္မခံၾက။
ဤကား "ဟီရီ ၾသတၱပၸ ေလာ
ကပါလတရား"ကျပေသာ "တရား"ပါ။
တကယ္ေတာ့-
"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"တစ္ေယာက္
ျဖစ္ဖို႔ရာ အလြန္ခဲယဥ္းလွပါတယ္။
"ဗုဒၶဘာသာ ၀င္"တစ္ေယာက္၏"တန္ဖိုး"သည္
အလြန္ႀကီးမားလွပါတယ္။
လူတို႔သည္ အျပင္ဘက္က ထူးတာဆန္းတာ
ေတြကုိ လိုက္စားေနတတ္ၾကပါတယ္။
မိမိကုိယ္ မိမိ ဘ၀ ရဲ႕ထူးလြန္းတာ ဆန္းလြန္းတာကိုမွ် စိတ္မ၀င္
စားၾကပါဘူး။
ဤလို ျဖစ္ေနတာကိုက-
"တရားစကားႏွင့္ေျပာလွ်င္ ကိုယ္တိုင္ကျဖစ္ရပ္မွန္ကို"သစၥာ"ကို
ျမင္ေအာင္မၾကည့္တတ္၍ "မဂ္ဖိုလ္"မရတာ"ႏွင့္တူေနပါတယ္။
"ဘ၀"တြင္အေရးႀကီးဆံုး
ျဖစ္ေသာ "မဂ္ဉာဏ္,ဖိုလ္ဉာဏ္ရျခင္း"ဆိုတာ-
"အျပင္ဘက္က ထူးတာဆန္းတာေတြကို
ၾကည့္ၿပီးျမင္ၿပီးရတာ"မဟုတ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ထဲ က"ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ျမင္ေအာင္ၾကည့္႐ႈႏုိင္လို႔ရျခင္း"
ျဖစ္ပါတယ္။
သို႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ -
"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"တို႔ဟာ မိမိ တို႔"ဗုဒၶဘာသာ၀င္"ျဖစ္ေနရသည့္ "တန္ဖိုး"ကိုအထူး နားလည္ၾကၿပီး "ဗုဒၶဘာသာ"ဘ၀မပ်က္စီးရေအာင္အဖက္ဖက္မွ ၀ိုင္း၀န္းထိန္းသိမ္းၾကပါတယ္။
━━━━━━━
မွီခိုရာ က်မ္းကိုး-
━━━━━━━
(၁။ "ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး"၏
"ျမတ္ဗုဒၶ၏ အဆံုးအမႏွင့္ အနိမ့္အက်ဆံုး လူ႕တစ္ေယာက္၏ ဘ၀" တရားေတာ္။
၂။ "ဓမၼေဘရီအရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း)"၏
"ဘယ္ေက်ာင္းေနမလဲ ေမာင္ေရခဲႏွင့္ အာခံတြင္းက ဖြားသူမ်ား"စာအုပ္။
၃။ "အရွင္ဥတၱရဝံသဂေဝသီ"၏
"ဗုဒၶဘာသာ အေျခခံမ်က္ရႈ႕-အတြဲ(၂)"
(ဥပရိပဏၰာသ အ႒ကထာ၊သခၤာရုပပတၲိသုတ္)
၄။ "ေဒါက္တာအရွင္ဝိမလဝံသ(နာလႏၵာတကၠသုိလ္)"၏ ဓမၼေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္။
၅။၁၉၉၀၊ မတ္လ၊ "ဓမၼရံသီမဂၢဇင္း"ပါ-8
"ႏွစ္ဖက္လွဦးေက်ာ္လြင္"၏ "ေဆာင္းပါး။
၆။ "မာလု" ၏ "အြန္လိုင္း မွ ဗုဒၶဘာသာ ဆိုင္ရာ
ဘာသာျခား ေမးေျဖမ်ား"စာအုပ္)
ေရးသား ၿပီးစီး ။ ။
၁၃၇၉ ခုနွစ္၊ သီတင္းက်ြတ္ လျပည့္ေက်ာ္(၁၄)ရက္
ေန႔
(၁၉-၁၀-၂၀၁၇)ရက္ေန႔၊ၾကာသပေတးေန႔-
(နံနက္-၁၀း ၁၄)
ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ ေအးၿငိမ္းၾကပါေစ၊
သံသရာ ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။
ဘ၀တု သဗၺမဂၤလံ
သင့္
ကလ်ာဏ မိတၱ
Copy
ကိုညီညီတင္
(ဥာဏ္လင္းၿမိဳ႕)
09-445108754
https://www.facebook.com/profile.php?id=100009615188000
#ေမတၱာျဖင့္ျပန္လည္မွ်ေဝပါသည္။
#ဓမၼအသိျဖင့္အက်ဳိးရွိရွိေနမည္###
ကထိန္
____________
ကထိန္ ဆိုတာ ``ကထိန´´ ဆိုတဲ့ ပါဠိစကားက လာတယ္ ျဖစ္တယ္။
"ကထီယေတ သိလာဃိယေတ ဗုဒါၶဒီဟီတိ ကထိနံ"
"ရဟန္းေတာ္မ်ားအား အခ်ိဳ႕ေသာ အာပတ္မသင့္ ေရာက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ေပးတတ္ေသာ ၊ ဘုရား အစရွိေသာ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ခ်ီးမြမ္းအပ္ေသာ အမႈ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကထိန္ မည္ပါ၏။"
#ကထိန္ျဖစ္ေပၚလာပံုကေတာ့ ...
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ သာဝတၴိျပည္ ေဇတဝန္ေက်ာင္းမွာ သီတင္းသုံးေနတုန္းက ျဖစ္တယ္။
ဓုတင္ေဆာင္ ဘဒၶညီေနာင္ သံုးက်ိပ္ဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္ဖို႔ အလြန္ေဝးတဲ့ အရပ္ကေန သာဝတၴိျပည္ကို လာရင္း ဝါတြင္းလ ေရာက္လာလို႔ မမွီေတာ့ပဲ သာဝတၴိနဲ႔ ယူဇနာ ေျခာက္ဆယ္ေဝးတဲ့ သာေကတၿမိဳ႕မွာပဲ ဝါဆို လိုက္ၾကရပါတယ္။
ရဟန္းညီေနာင္ သံုးက်ိပ္ဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို မဖူးေမ်ွာ္ ရေသးလို႔ စိတ္နွလံုး မခ်မ္းမေျမ႕ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။
ဒီလိုနဲ႔ ဝါက်ြတ္တဲ့အခါ ဘုရားရွင္အား ဖူးေမ်ွာ္ဖို႔ သာဝတၴိျပည္ကို ဆက္လက္ႂကြလာခဲ့တယ္။
လမ္းမွာ မိုးေတြက ႀကီးေတာ့ တိစီဝရိတ္ဓုတင္ ေဆာင္ထားတဲ့ သူတို႔ရဲ႕ သကၤန္းေတြဟာ မိုးေရနဲ႔႐ႊဲနစ္ ေနၾကပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္ရတဲ့အခါ ဘုရားရွင္က ဝါတြင္းကာလ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနရပါသလား လို႔ ေမးတဲ့အခါ သူတို႔ရဲ႕ အျဖစ္ကိုေလ်ွာက္ၾကပါတယ္။
ရဟန္းေတာ္ေတြရဲ႕အခက္ခဲကို ဘုရားရွင္သိတဲ့အခါ `ထိုညီေနာင္သံုးက်ိပ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး´ ကထိန္သကၤန္းကို ဘုရားရွင္ခြင့္ျပဳခဲ့ပါတယ္။
#ကထိန္ခင္းရာကာလကေတာ့ {သီတင္းက်ြတ္လျပည့္ေန႔မွ တန္ေဆာင္းမုန္းလျပည့္ေန႔ တစ္လအတြင္းသာ} ျဖစ္ပါတယ္ ။
#ကထိန္ရထိုက္တဲ့_ရဟန္းေတာ္ေတြကေတာ့ ...
ပုရိမဝါလို႔ ေခၚတဲ့ ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔ ကစလို႔ သီတင္းက်ြတ္ လျပည့္ေန႔အထိ ဝါဆိုတဲ့ရဟန္း၊ ဝါဆိုစဥ္အတြင္း ဝါမက်ိဳးတဲ့ ရဟန္းမ်ားပဲ ရပါတယ္။
ပစၦိမဝါ လို႔ေခၚတဲ့ #ဝါေခါင္လမွဝါဆိုတဲ့_ရဟန္းမ်ား ကထိန္ မယူရပါဘူး။ #ဝါက်ိဳးတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ဝါတြင္းသံုးလ ဝါဆိုေနစဥ္အတြင္း ဝါမပန္ၾကားပဲ မိမိေက်ာင္းအျပင္မွာ ညည့္အိပ္ညည့္ေန ေနတဲ့ ရဟန္းေတာ္ေတြပါပဲ။
#ဝါပန္ရန္ကာလကလည္း ၇-ရက္သာ ပန္လို႔ ရပါတယ္။ ၇-ရက္ေက်ာ္ရင္လည္း ဝါက်ိဳးပါတယ္။ ထိုရဟန္း ကထိန္ ယူလို႔ မရပါဘူး။
#ကထိန္အာနိသင္ရတဲ့ရဟန္းဟာ ဝိနည္းအခ်ိဳ႕က ကင္းလြတ္ခြင့္ရတဲ့ အခြင့္ေရးရပါတယ္။
(၁) အနာမႏၲစာရ ....။
ဆြမ္းစာပင့္ထားတဲ့ အိမ္ကို လက္ခံၿပီး ထိုအိမ္ကို အရင္မသြားပဲ တျခားအိမ္သြားတဲ့အခါ တျခား ထင္ရွားရွိေသာ ရဟန္းကို ပန္ၾကားၿပီး သြားရပါတယ္။ ပန္ၾကားၿပီး မသြာရင္ ပါစိတ္အာပတ္သင့္တယ္။ ကထိန္အာနိသင္ရထားတဲ ရဟန္းဟာ အဲဒီအာပတ္က ကင္းလြတ္ခြင့္ရတယ္။
(၂) အသမာဒါန စာရ......။
တိစီဝရိတ္ အဓိ႒ာန္တင္ထားတဲ့ သကၤန္းနဲ႔ ညည့္ကင္းၿပီး မေနရပါဘူး။ ေနရင္ နိသဂၢိပါစိတ္ အာပတ္သင့္တယ္။ ဒီအာပတ္လည္း ကင္းလြတ္ခြင့္ရတယ္။
(၃) ဂဏေဘာဇန.....။
ထမင္းစားႂကြပါ။ မုန္႔စားႂကြပါလို႔ လူေတြက မအပ္စပ္တဲ့ အသံုးအနႈန္းနဲ႔ ပင့္ရင္ လက္ခံလို႔ မရပါဘူး။ လက္ခံရင္ ပါစိတ္ အာပတ္သင့္တယ္။ ကထိန္အာနိသင္ရရင္ လက္ခံလို႔ ရတယ္။ အာပတ္မသင့္ဘူ။
(၄) ယာဝဒတၲစီဝရ.... ။
ရဟန္းေတာ္မွာ သကၤန္းအသစ္တစ္စံုရရင္ ဆယ္ရက္ အတြင္း အဓိ႒ာန္ တင္ရပါတယ္။ မတင္ရင္ နိသဂၢိပါစိတ္ အာပတ္သင့္တယ္။ ဒီအာပတ္လည္း ကင္းလြတ္ခြင့္ ရတယ္။
(၅) ေယာ စ တတၳစီဝရုပါၸဒ..... ။
ေက်ာင္းတိုက္အတြင္းမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ သံဃိက အလႈကို ခံယူနိုင္တယ္။ ကထိန္မရရင္ မခံယူနိင္ဘူး။ အဲဒီအက်ိဳးလည္း ရတယ္။
#ကထိန္အာနိသင္ရတဲ့_ကာလက #အကန္႔သတ္ရွိပါတယ္။ {သတီတင္းက်ြတ္လျပည့့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔မွ တေပါင္းလျပည့္ေန႔အထိပဲ } ျဖစ္ပါတယ္။
#ကထိန္အလႈဟာ_တစ္ျခားအလႈေတြနဲ႔_မတူပါဘူး။ ကထိန္ရဖို႔အတြက္ ရဟန္းဟာ မေတာင္း ေကာင္းပါဘူး။ အရိပ္အေျခေနေတာင္ မေျပာေကာင္းပါဘူး။
သာမာန္ဆိုရင္ ရဟန္းေတြမွာ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳး ၊ပစၥည္းေလးပါး ဖိတ္ထားသူေတြမွာ ေတာင္း, ေကာင္းပါတယ္။
#ကထိန္ကိုေတာ့_မိဘဆီမွာေတာင္ မေတာင္းေကာင္းပါဘူး။ { သူ႔အလိုလို #သဒါၶတရားေၾကာင့္ ျဖစ္လာတဲ့ သကၤန္းကိုပဲ ကထိန္သကၤန္းအျဖစ္ } ယူခြင့္ ရွိပါတယ္။
ျဖစ္တည္လာတဲ့ သကၤန္းကိုလည္း ပုဂၢိက အျဖစ္ ယူခြင့္ မရွိပါဘူး။
သကၤန္းရွားပါးမႈ႕ေၾကာင့္ ခြင့္ျပဳခဲ့တဲ့ ကထိန္ ုျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်ာင္းတိုက္ထဲက သကၤန္း #ရွားပါးဆံုးသူကိုသာ ကထိန္သကၤန္း ေပးရပါတယ္။
လူေတြဘက္ကလည္း ကထိန္ကို ပုဂၢိက လွဴ ခြင့္ မရွိပါဘူး။ သံဃာကိုသာ လွဴ ရပါတယ္။
လူေတြက ကထိန္သကၤန္းလႈတဲ့အခါ သကၤန္းကို ကိုင္ၿပီး ``ဣမံ သပရိဝါရံ ကထိနစီဝရံ ကထိနတၳာယ သံဃႆ ေဒမ´´ ဆိုၿပီး ဘုန္းႀကီးလက္ထဲ ကပ္ရပါတယ္။
ရဟန္းေတာ္ေတြက ကပ္လာတဲ့ သကၤန္းေတြထဲက သင္းပိုင္ ၊ ကိုယ္ရံုသကၤန္း၊ နွစ္ထပ္ သကၤန္း စတဲ့ တစ္ခုခုနဲ႔ သာခင္းရပါတယ္။ သံုးခုလံုးနဲ႔ မခင္းရပါဘူး။
အဲဒီရလာတဲ့သကၤန္းကို သကၤန္းအဆင္းရဲဆံုးရဟန္းကို သိမ္ထဲမွာ သံဃာနဲ႔ ဉာတ္ထားၿပီး ေပးရပါတယ္။
ကထိန္သကၤန္းရသြားတဲ့ရဟန္းက သာခင္းပါတယ္။ ခင္းတယ္ဆိုတာ နွစ္ထပ္သကၤန္းနွင့္ ခင္းမည္ဆိုလ်ွင္ ``ဣမာယ သံဃာဋိယာ ကထိနံ အတၳရာမိ´´ ဆိုၿပီး ခင္းပါတယ္။
ခင္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ကထိန္ခင္းတဲ့ ရဟန္းက ဝါႀကီးျဖစ္ခဲ့ေသာ္ ``အတၳတံ အာဝုေသာ သံဃႆ ကထိနံ ၊ဓမၼိေကာ ကထိနတၳာေရာ အႏုေမာဒထ´´ဆိုၿပီး သံဃာေတာ္တို႔အား အႏုေမာဒနာ ျပဳဖို႔တိုက္တြန္းရပါတယ္။
အဲဒီအခါ က်န္သံဃာေတြက ``အတၳတံ ဘေႏၱ ံဃႆ ကထိနံ ၊ဓမၼိေကာ ကထိႏတၳာေရာ အႏုေမာဒါမ´´ လို႔ဆိုၿပီး အႏုေမာဒနာျပဳၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါက်န္တဲ့ ရဟန္းေတြလည္း ကထိန္အာနိသင္ ရပါေတာ့တယ္။
ဒါကိုပဲ ကထိန္ခင္းတယ္လို႔ ေျပာၾကတာပါ။
လူေတြဘက္ကလည္း အင္မတန္ အက်ိဳးႀကီးတဲ့ ကုသိုလ္ပါ။
ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ ဝိနည္းေတာ္ကို တျခားဘယ္အာဏာ နဲ႔မွ မပယ္ရွားနိုင္ပါဘူး။ ဒီကထိန္တစ္ခုသာ ဖယ္ရွားနိုင္တာပါ။
#ဒါေၾကာင့္_လူေတြအေနနဲ႔ ရဟန္းေတာ္တို႔ရဲ႕ သီလ ကိုလည္း ေထာက္ပ့ံရာေရာက္တဲ့ အလႈပါ။ သက္ေရာက္မဲ့အာပတ္က ကင္းလြတ္ခြင့္ရေအာင္ ကူညီခြင့္ရေနလို မိမိတို႔လည္း အခ်ဳပ္အေနွာင္ အျပစ္တစ္စံုတရာ ျဖစ္ေပၚခဲ့ရင္ ကင္းလြတ္ခြင့္ ရနိုင္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ ကထိန္ဆိုတာ ကာလဆိုတဲ့ တစ္လအတြင္းပဲ လႈခြင့္ရတာပါ။ တျခားလေတြမွာ ကထိန္ခင္းခ်င္ရင္လဲ မရေတာ့ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ကာလဒါနလည္း ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒီအက်ိဳးေၾကာင့္ မိမိတို႔ အလိုရွိတဲ့အခ်ိန္မွာ အလိုရွိတဲ့အရာလည္း ျပည့္စံုပါတယ္။
#သကၤန္းလႈခဲ့ဖူးလို႔_တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ျမတ္စြာဘုရား ပြင့္ေတာ္မူတာနဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရင္ ဧဟိဘိကၡု ရဟန္းအျဖစ္လည္း ရနိုင္ပါေသးတယ္။
#သကၤန္းမလႈဖူးရင္ေတာ့_အဲဒီလိုရဟန္းမျဖစ္နိုင္ပါဘူး။
____________________
#ကထိန္ျဖစ္ေပၚလာရျခင္းရဲ႕ဇာတ္ေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ဘဒၵဝဂၢီတို႔ရဲ႕အေၾကာင္းေလးနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ပါမယ္။
ဘုရားရွင္ဟာ ဥရုေဝလေတာထဲကို တစ္ပါးတည္း ႂကြလာၿပီး သစ္တစ္ပင္းရင္းေအာက္မွာ သီတင္း သံုးေနပါတယ္။
အဲဒီတာထဲကို ရုပ္ဆင္းအဂၤါလွၿပီး စ္ိတ္ေနစိတ္ထားလည္း ေကာင္းတဲ့ ဘဒၵဝဂၢီ မင္းသားညီေနာင္သံုးက်ိပ္ဟာ မယားကိုယ္စီနဲ႔ ေပ်ာ္ပါးဖို႔ ေရာက္လာၾကတယ္။
သူတို႔ အထဲမွာ မင္းသားတစ္ေယာက္က မိန္းမမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာမ တစ္ေယာက္ေခၚလာပါတယ္။ ထိုျပည့္တန္ဆာမက မင္းသားတို႔ရဲ႕ ပစၥည္းဥစၥာေတြယူၿပီး ထြက္ေျပးပါတယ္။
မင္းသားတို႔ဟာ ေတာထဲမွာ လိုက္ရွာၾကတဲ့အခါ သစ္ပင္ရင္းမွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့ ဘုရားရွင္ကို ေတြ႕ေတာ့ ``ျမတ္စြာဘုရား မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕မိပါသလား ဘုရားဆိုၿပီး ´´ေမးပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ...
``မင္းသားတို႔...သင္တို႔သည္ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ရွာျခင္းထက္ မိမိကိုယ္ကို ရွာျခင္းက ဘယ္ဟာျမတ္သနည္း´´
``တပည့္ေတာ္တို႔ မိမိကိုယ္ကို ရွာျခင္းက ပိုျမတ္ပါသည္ဘုရား´´
အျပစ္ကင္းတဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္စီထိုင္ရင္း ဘုရားရွင္ကို ဖူးၾကပါတယ္။
ဘုရားရွင္က မင္းသားအေပါင္းကို ဒါနကထာ၊သီလကထာ၊ သဂၢကထာ ၊ မဂၢကထာ အစဥ္တိုင္းေဟာၿပီး မင္းသားအေပါင္း စိတ္ထား ႏူးည့ံလာခ်ိန္မွာေတာ့ သမုကၠံသိက ဓမၼေဒနာ သစၥာေလးပါးကို ေဟာေျပာေတာ့ ေသာတာပန္၊သကဒါဂါမ္၊အနာဂါမ္ ။ အသီးသီး တည္ၾကေလတယ္။
အရိယာအျဖစ္ေရာက္ခဲ့ၾကတဲ့ မင္းသားအေပါင္းဟာ ``ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာျမတ္စြာဘုရား တပည့္ေတာ္တု႔ိအား ရဟန္းအျဖစ္ကို ေပးသနားေတာ္မူပါလို႔ ´´ေတာင္းပန္ၾကေတာ့...
``ဧထ ဘိကၡေဝါ..ရဟန္းတို႔ လာၾကေလာ့။ ျမတ္ေသာအက်င့္ကို က်င့္ၾကေလာ့´´ လို႔
ဘုရားရွင္က ေရႊလက္ေတာ္ကို ဆန္႔တန္းလိုက္တဲ့အခါ မင္းသားအေပါင္းဟာ လူ႔အသြင္ေပ်ာက္ၿပီး ဝါေတာ္ေျခာက္ဆယ္ရ မေထရ္ႀကီးသို႔ ရဟန္းအသြင္ တည္ေလပါေတာ့တယ္။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ရွာၾကရေအာင္။
အရွင္ပညာသီရိ(ရမၼာက်ြန္း)
🙏🙏🙏
ျပန္လည္မ်ွေဝပါသည္။
🙏ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား ေကာင္းက်ိဳး တရား တိုးပြားၾကပါေစ🙏
Share& Save & Copy.
သူငယ္ခ်င္းတို႔မိတ္ပ်က္ျခင္းအစ
က်ီးကန္း က ၾကက္ဥမၾကိဳက္ဘူး၊ ၾကက္ဥကို အျမဲတမ္း ေခြးကို ေပးတယ္။
ေခြးက အစကေတာ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေပါ့၊ ၾကာေတာ့လဲ အက်င့္ျဖစ္သြားတယ္။
အက်င့္ျဖစ္လာေတာ့၊ ဒါက ေပးကိုေပးရမလိုျဖစ္လာတယ္။
တေန႔က်ေတာ့ က်ီးကန္းက ၾကက္ဥကို ငါးကို ေပးလိုက္ေတာ့ ေခြးက မေက်နပ္ေတာ့ဘူး
ၾကက္ဥက စကတည္းက က်ီးကန္းဟာ ဆိုတာ သူေမ့သြားတယ္။
ၾကက္ဥဘယ္သူကို ေပးမယ္ဆိုတာ က်ီးကန္းမွာ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ရွိတယ္ဆိုတာေမ့သြားတယ္။
ဒါနဲ႔ သူတို႕စကားမ်ားၾကျပီး မိတ္ပ်က္သြားၾကတယ္။
***************************
သိပ္ပူတဲ့ေႏြရာသီတခုမွာ၊ လူတစုက ျမစ္ေရလွိဳင္းထဲေဖာင္စီးသြားၾကတယ္
ေကာင္မေလးတေယာက္ေရေဆာ့ေနတံုး၊ ဖိနပ္က ေရထဲက်သြားတယ္။
ကမ္းေပၚေရာက္ေတာ့ ေနပူထဲမွာ ပူက်စ္ေနတဲ့ ေရခ်ိဳးေက်ာက္သဲျပင္က်ယ္ၾကီးကို ျဖတ္ရမယ္။
ဒါနဲ႔ေကာင္မေလးက တေယာက္ေယာက္ဖိနပ္ငွားႏိုင္မလားလို့ ကူညီေတာင္းတယ္။
ဒါေပမဲ့ လူတေယာက္မွာ ဖိနပ္တရံပဲပါတာ ဘယ္သူမွမေပးခ်င္ၾကဖူး၊
ေကာင္မေလးက မေက်နပ္ျဖစ္သြားတယ္
သူကမိန္းခေလးသဘာ၀ နဲနဲေလာက္ ခၽြဲလိုက္ရင္ သူမ်ားအကူညီရေနက်ေလ
ဒါေပမဲ့ဒီတခါေတာ့မရေတာ့ဘူး။
ဒါနဲ႔သူက ဒီလူေတြအားလံုး မေကာင္းဘူး ၊ ကူညီခ်င္စိတ္မရွိဘူးလို႕တြက္လိုက္တယ္
ေနာက္ေတာ့ ေကာင္ေလးတေယာက္က သူ႔ဖိနပ္ကို ေပးလိုက္တယ္။
သူကေတာ့ ဖိနပ္ဗလာနဲ႔အၾကာၾကီး ေရခ်ိဳးေက်ာက္ပူပူထဲ ေျပးလိုက္ရတယ္
သံပူနဲ႔ကပ္ေနသလိုပါပဲ။☹️
ေကာင္မေလးက ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာလိုက္တယ္
ေကာင္ေလးက ၊ ဘယ္သူမွမင္းကို ကူညီဖို႔တာ၀န္မရွိပါဘူး။ မင္းကိုကူညီတာ ခင္မင္မႈတစ္ခုေၾကာင့္ပဲ၊ မကူညီျဖစ္ရင္ဒါသမႀကီးပါနဲ႔ ဒါ သမရိုးက်ပါ။
အဲ့လိုေျပာေတာ့ ေကာင္မေလးစိတ္ထဲ ေအာင့္သက္သက္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
အဲခ်ိန္ကစျပီး သူ့ကိုကူညီဖူးသူေေတြကို အျမဲမွတ္သားထားေလ့ရွိျပီး ျပန္လည္ေက်းဇူးဆပ္ေလ့ ရွိသတဲ့။💖
က်မတို႔ဟာ အျမဲတမ္းသူမ်ားက ကိုယ့္အေပၚေကာင္းဖို႔ပဲ ေမ်ာ္လင့္ၾကတယ္။
အစပိုင္းေတာ့ ေက်းဇူးတင္မဆံုးဘူးေပါ့
ၾကာလာေတာ့ သူမ်ားကိုယ့္အေပၚေကာင္းတာကို အက်င့္ျဖစ္လာတယ္ ။
ဒါက ျဖစ္သင့္တဲ့အရာလို႕ထင္လာတယ္။
တေန႔မွာ ကိုယ့္အေပၚမေကာင္းခဲ့ရင္ အျပစ္တင္႐ႈံ႕ခ် မိေတာ့တယ္။
တကယ္တန္းက်ေတာ့၊ သူမ်ားမေကာင္းေတာ့တာမဟုတ္ပါဘူး
ကိုယ့့္ရဲ့ စိတ္ေတြက ေျပာင္းကုန္တာပါ
ရေနက်ဆိုေတာ့ ေက်းဇူးတရားဆိုတာကို ေမ့သြားတာေပါ့။
***************************
ညေနတခုမွာ၊ ဆိတ္ကေလးတေကာင္တည္း ေတာင္ကုန္းေလးေပၚေဆာ့ေနတယ္။
ရုတ္တရက္ သစ္ပင္ျခံဳၾကားထဲက ၀ံပုေလြတေကာင္ထြက္လာျပီး ဆိတ္ကို စားမယ္ျပင္တယ္။
ဆိတ္ငယ္က လန္႔ခုန္ျပီး ေျခေထာက္နဲ႔အသားကုန္ကန္တယ္
အသံက်ယ္နဲ႔ေအာ္ျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကူညီလွမ္းေတာင္းတယ္။
ႏြားက သစ္ပင္ျခံဳထဲက တခ်က္လွမ္းၾကည့္ျပီး ၀ံပုေလြကိုျမင္ေတာ့ ေျပးပါေလေရာ
ျမင္းကေခါင္းငံုျပီးတခ်က္ၾကည့္၊ ၀ံပုေလြျမင္ေတာ့ ၀ွစ္ကနဲကိုေျပးတာ
ျမည္းကသြားေနရင္ကရပ္သြားတယ္ ဒါေပမဲ့ ၀ံပုေလြျမင္တာနဲ႔ ေတာင္ေအာက္ဆင္းေျပးတယ္။
၀က္က ျဖတ္သြားရင္း ၀ံပုေလြျမင္တာနဲ႔ ကမန္းကတန္းေတာင္ေပၚကဆင္းေျပးေရာ
ယုန္ငယ္က အသံၾကားတာနဲ႔ ျမွားျပစ္သလိုကိုေျပးတာ
ေတာင္ေအာက္မွာရွိတဲ့ ေခြးက ဆိတ္ေအာ္သံၾကားေတာ့ ကမန္းကတန္းေတာင္ေပၚေျပးတက္
ျခံဳပုတ္ေတြထဲကေနျဖတ္ျပီး ၀ံပုေလြရဲ႕ လည္ျမိဳကို ခဲပစ္လိုက္တယ္။
၀ံပုေလြက နာလြန္းလို႔ထေအာ္တယ္၊ ေခြး မာန္ဖီလိုက္ေတာ့ လန္႔ျပီးေျပးပါေလေရာ
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့၊ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး ေရာက္လာတယ္။
ႏြားက… နင္ကဘာလို႔ငါ့ကိုမေခၚတာလဲ.. ငါဂ် ဳ ိနဲ႔ သူ႕ဗိုက္ေပါက္ေအာင္လုပ္ပစ္မွာေပါ့
ျမင္းက… နင္ကဘာလို႕ငါ့ကိုမေျပာလဲ၊
ငါသူ႕ေခါင္းကို ခြာနဲ႔ကန္ပစ္မွာေပါ့
ျမည္းက… နင္သာငါ့ကိုေျပာရင္ ငါေအာ္သံနဲ႔ကို သူလန္႔ေျပးမွာ
၀က္က… နင္ငါ့ကိုေခၚေရာေပါ့ ငါတခ်က္ပက္လိုက္ရင္ သူေတာင္ေပၚကေတာင္ျပဳတ္က်သြားမယ္
ယုန္ကလည္း နင္ငါ့ကိုေခၚလိုက္ရင္ ငါကအေျပးသန္ေတာ့ သူမ်ားေတြကို သြားေခၚေပးႏိုင္တာေပါ့တဲ့..။
အဲ့ဆူဆူညံညံ ေျပာသံေတြၾကားမွာ ေခြးပဲ မပါခဲ့ပါ။
***************************
မိတ္ေဆြစစ္ဆိုတာ စကားအလွေတြသံုးေနစရာမလိုပါ
တကယ့္လိုအပ္ခ်ိန္မွာ မင္းကိုလက္လွမ္းကူညီတဲ့သူပါပဲ။🙂
မင္းနားမွာတေနကုန္၀ိုင္း၀ိုင္းလည္ေနတဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ ၊ မင္းကိုခင္သလိုလိုလုပ္ေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက
သူငယ္ခ်င္းအစစ္ ဟုတ္မဟုတ္မေသခ်ာပါ။🙂
Credit : Original uploader
Friday, 26 October 2018
ႀကီးပြားေအာင္ျမင္ခ်င္သလား
ေငြလိုုခ်င္ရံုုနဲ ့ေတာ့ စီးပြားေရးမလုပ္နဲ ့
ခဏနဲ ့ျပန္ျပဳတ္သြားမယ္
အလုပ္မလုပ္ရရင္ မေနႏိုင္တဲ့
ေရာဂါရိွမွ စီးပြားေရးလုပ္
ေငြက ေနာက္ကိုလိုက္လာလိမ့္မယ္ ...
ေငြအရင္းအနွီး နည္းသြားလို ့
အလုပ္ မျဖစ္တာ မဟုတ္ဘူး
ဦးေႏွာက္ ရင္းနွီးတာနည္းသြားလို ့
အလုပ္မျဖစ္တာ
ေသခ်ာ မစဥ္းစားဘဲ
ငါးပြက္ရာပဲ ငါးစာလိုက္ခ်ခဲ့လိုု ့
အလုုပ္မျဖစ္တာ ...
ျမန္မာလူမ်ိဳးမိုု ့ ေပါင္းလုုပ္လိုု ့မရတာ
ကြဲၾကတာ မဟုုတ္ဘူး
လုုပ္ပိုုင္ခြင့္၊ ခံစားခြင့္နဲ ့တာဝန္ယူမႈေတြကို
အစထဲက ရွင္းရွင္းလင္းလင္းမခြဲဘဲ
လံုုးခ်ခဲ့လိုု ့ ကြဲၾကတာ ...
လုပ္ငန္း ဆံုုးရႈံးသြားတာ
ဝန္ထမ္းေတြ ညံ့လိုု ့မဟုုတ္ဘူး
ၿပိဳင္ဘက္ေတြ ညစ္လိုု ့မဟုတ္ဘူး
ကိုယ္စီမံခန္ ့ခြဲတာ လိုုသြားလိုု ့ ...
အလုပ္ေတြ မ်ားလို ့ မၿပီးတာမဟုတ္ဘူး
အခ်ိန္ နဲ ့ တာဝန္ ခြဲေဝဖို ့
စီမံခန္ ့ခြဲမႈ မလုပ္လို ့ မၿပီးတာ
တစ္ေယာက္ထဲ လုုပ္လို ့ရတဲ့ ကိစၥေတြကိုု
နွစ္ေယာက္ လိုက္လုုပ္ေနလို ့
အလုပ္ေတြ မျပီးၿပီးတာ ...
အသံုးစရိတ္မ်ားလို ့
အရႈံးေပၚတာ မဟုတ္ဘူး
အျဖဳန္းစရိတ္ မ်ားသြားလို႔
အရႈံးေပၚတာ ...
လုုပ္ငန္းကိုု ေသးေသးပဲစခဲ့လို ့
ခင္ဗ်ား မေအာင္ျမင္တာ မဟုတ္ဘူး
အိမ္မက္ေသးသြားလို ့ မေအာင္ျမင္တာ ...
လုပ္ငန္းကို ႀကီးႀကီးစႏိုင္လို ့
သူေအာင္ျမင္ေနတာ မဟုတ္ဘူး
အိမ္မက္ႀကီးျကီးနဲ ့စခဲ့လို ့
သူေအာင္ျမင္တာ ...
အရင္းအႏွီးမ်ားတဲ့သူနဲ ့
လက္တြဲတိုင္း ေအာင္ျမင္မွာ မဟုုတ္ဘူး
ရလဒ္ ထြက္ေအာင္ လုုပ္မယ့္
တာဝန္ယူမယ့္၊ တာဝန္ခံမယ့္သူနဲ ့
ဦးစားေပး လက္တြဲမွ ေအာင္ျမင္မွာ ...
ဝန္ထမ္းေတြရဲ ့ဘဝနဲ ့အရည္အေသြးကို
တိုးတက္ေအာင္ မေျပာင္းလဲေပးနိုုင္ရင္
ျကီးက်ယ္တဲ့ အလုပ္ေတြကို
ဖန္တီးလို ့မရဘူး ...
မိုုးထဲေလထဲေရာက္ရင္ ေရွာင္ေနတဲ့
အေခ်ာင္သမားေတြကိုု လက္တြဲျဖဳတ္
အေျပာသမားကိုု လက္တြဲျဖဳတ္
ရလဒ္ မထြက္တဲ့သူကိုု လက္တြဲျဖဳတ္
သူမ်ားအျပစ္ပဲျမင္တတ္တဲ့သူဆိုု လက္တြဲျဖဳတ္
Theory နဲ ့ Strategy ေတြပဲ ထုုိင္ရြတ္ေနၿပီး
ေျမျပင္မွာ ဝင္မကူတဲ့သူဆို လက္တြဲျဖဳတ္ ...
အေသးစိတ္ အလုပ္ေတြကိုု တာဝန္ခံျပီး
က်ားစီးဖားစီး လုုပ္တဲ့သူကိုု လုပ္ပိုင္ခြင့္ေပး
အျမဲတက္ျကြေနတဲ့သူကိုု လက္တြဲထား
အလုုပ္ကိုု ရူးသြပ္တဲ့လူကိုု ပ့ံပိုုး
ဒါဆို ရလဒ္ထြက္မယ္ ...
ေအာင္ျမင္တဲ့ စြန္ ့ဦး ဆိုတာ
အိမ္မက္ ထိုင္မက္ေနတဲ့သူေတြ မဟုတ္ဘူး
မရပ္မနားကို လဲက်လိုက္
ျပန္ထလိုက္ လုပ္ေနတဲ့သူေတြ ...
ခင္ဗ်ား အလုုပ္ ဘယ္ေလာက္ရႈပ္ရႈပ္
ဘယ္သူမွ စိတ္မဝင္စားဘူး
ခင္ဗ်ား ရလဒ္ ထြက္ေအာင္ လုုပ္ျပမွ
အားလံုးက စိတ္ဝင္စားတယ္ ...
ေနာက္ဆံုးေျပာရရင္
စီးပြားေရး လုပ္တယ္ ဆိုတာ
ခင္ဗ်ားအေၾကာင္း
သူမ်ားေတြသိဖို ့ထက္
သူမ်ားေတြ အေၾကာင္းကိုသာ
ခင္ဗ်ားသိဖို ့ ပိုအေရးႀကီးတယ္ ...
Credit to phyo ko ko Naing
Monday, 22 October 2018
ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ မိခင္ဖခင္မ်ားကို ရွိခိုးသင့္- ရွိမခိုးသင့္
ရဟန္းေတာ္မ်ားအေနျဖင့္ မိခင္ဖခင္မ်ားကို ရွိခိုးသင့္- ရွိမခိုးသင့္
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
အရွင္ဣႏၵာစာရ။ ။ အရွင္ဘုရား ရဟန္းတစ္ပါးသည္ မိဘထက္သီလဂုဏ္အားျဖင့္ ျမင့္ပါ၏။ သုိ႕ေသာ္ မိဘကား ရဟန္း၏ အသက္သခင္ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္ပါ၏။ ထို႕ေၾကာင့္ ရဟန္းသည္ မိဘ၏ဂုဏ္ေက်းဇူးကို အားရံုျပဳကာ ေျခအစံုကို ရွိခုိးေသာ္ မိဘျဖစ္သူတို႕၌ အျပစ္ျဖစ္ပါသလား။ ရွိခုိးသင့္ မခိုးသင့္ သိခ်င္ပါတယ္ဘုရား။
အရွင္ဝိသာရဒ။ ။ စူဠဝါပါဠိေတာ္၊ ေသနာသနကၡႏၶက၌ ရဟန္းတို႔ ရွိမခိုးထိုက္ေသာပုဂၢိဳလ္ ဆယ္ေယာက္ႏွင့္ ရွိခိုးထိုက္ေသာပုဂၢိဳလ္ သံုးေယာက္တို႔ကို ေဟာၾကားညႊန္ျပေတာ္မူထားပါတယ္။
ရဟန္းတို႔ ရွိမခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ (၁၀) ေယာက္
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
ရဟန္းတို႔ ရွိမခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ဤဆယ္ေယာက္တို႔တည္း။
၁။ ေရွးဦးပၪၥင္း ျဖစ္သူသည္ ေနာက္မွ ပၪၥင္းျဖစ္သူကို ရွိမခိုးအပ္၊
၂။ လူ သာမေဏကို ရွိမခိုးအပ္၊
၃။ နာနာသံဝါသက အဓမၼဝါဒီ သီတင္းႀကီးကို ရွိမခိုးအပ္၊
၄။ မာတုဂါမကို ရွိမခိုးအပ္၊
၅။ ပ႑ဳက္ကို ရွိမခိုးအပ္၊
၆။ ပရိဝါသ္ေနေသာ ရဟန္းကို ရွိမခိုးအပ္၊
၇။ အရင္းသို႔ ငင္ထိုက္ေသာ ရဟန္းကို ရွိမခိုးအပ္၊
၈။ မာနတ္ေပးျခင္းငွာထိုက္ေသာ ရဟန္းကို ရွိမခိုးအပ္၊
၉။ မာနတ္က်င့္ဆဲရဟန္းကို ရွိမခိုးအပ္၊
၁၀။ အဗၻာန္ သြင္းထိုက္ေသာ ရဟန္းကို ရွိမခိုးအပ္၊
ရဟန္းတို႔ ရွိမခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကား ဤဆယ္ဦးတို႔တည္း။
ရဟန္းတို႔ ရွိခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ (၃) ေယာက္
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
ရဟန္းတို႔ ရွိခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္ ဤသံုးဦးတို႔တည္း။
၁။ ေနာက္မွ ပၪၥင္းျဖစ္ေသာ သူသည္ ေရွးဦးပၪၥင္းျဖစ္ေသာသူကို ရွိခိုးထိုက္၏၊
၂။ နာနာသံဝါသက ဓမၼဝါဒီ သီတင္းႀကီးကို ရွိခိုးထိုက္၏၊
၃။ ရဟန္းတို႔ နတ္ မာရ္နတ္ ျဗဟၼာတို႔ႏွင့္ တကြေသာ နတ္ေလာကႏွင့္ သမဏျဗာဟၼဏ မင္းမ်ား လူမ်ားႏွင့္ တကြေသာ ဤလူ႕ေလာက၌ ေရွးဘုရားတို႔အတူ လာေတာ္မူေသာ ပူေဇာ္အထူးကို ခံေတာ္မူ ထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားကို ရွိခိုးထိုက္၏၊
ရဟန္းတို႔ ရွိခိုးထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကား ဤသံုးဦးတို႔တည္းဟု (မိန္႔ေတာ္ မူ၏)။ (စူဠဝါပါဠိေတာ္၊ ေသနာသနကၡႏၶက)
အထက္ပါ ညႊန္ျပေတာ္မူခ်က္ကို ေထာက္ဆပါလွ်င္...
- ဖခင္သည္ လူဝတ္ေၾကာင္ျဖစ္ေနမူ သားျဖစ္ေသာ ရဟန္းေတာ္အေနျဖင့္ ရွိမခိုးထိုက္ပါ။
- ဖခင္သည္ ရဟန္းျဖစ္ေနခဲ့ေသာ္လည္း မိမိထက္ သီတင္းငယ္သူ (သိကၡာဝါေတာ္ငယ္သူ) ျဖစ္ေနပါမူ သားျဖစ္ေသာ ရဟန္းေတာ္အေနျဖင့္ ရွိမခိုးထိုက္ပါ။
- ဖခင္သည္ ရဟန္းလည္းျဖစ္ေနခဲ့ၿပီး မိမိထက္ သိကၡာဝါေတာ္ၾကီးခဲ့မူ သားျဖစ္ေသာ ရဟန္းေတာ္အေနျဖင့္ ရွိခိုးထိုက္ပါသည္။
ဂရုဓမ္ (၁၀)ပါး၌လာရွိေသာ "ရဟန္းမသည္ ပၪၨင္းျဖစ္၍ ၀ါတစ္ရာရွိေသာ္လည္း ထိုေန႔ပၪၨင္းျဖစ္ေသာ ရဟန္းအားရွိခိုျခင္း၊ ခရီးဦး ႀကိဳဆိုျခင္း၊ လက္အုပ္ခ်ီၿပီးရုိေသျခင္း အမႈတို႔ကို ျပဳရမည္။ ဤတရားကိုလည္း ရုိေသ၍ ေလးစား၍ ျမတ္ႏုိး၍ ပူ ေဇာ္၍ အသက္ထက္ဆံုးမလြန္က်ဴးအပ္။" ဟူေသာပညတ္ခ်က္ ကို ေထာက္ဆလွ်င္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အထက္ပါ ရွိမခိုးအပ္သူ (၁၀) ေယာက္၌လာရွိေသာ နံပါတ္ (၄) ညႊန္ျပေတာ္မူခ်က္အရေသာ္လည္းေကာင္း ....
-မိခင္ကိုမူ ရဟန္းမပင္ျဖစ္ေနခဲ့ေစကာမူ သားျဖစ္ေသာ ရဟန္းေတာ္အေနျဖင့္ ရွိမခိုးထိုက္ဟု မွတ္သားနိုင္ပါသည္။
-----------------------------
ဗဟုသုတအလို႔ငွါမင္းပူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ၏ ေတမိယဇာတ္ေတာ္ႀကီးလာ "ဝႏၵနာကာရ၊ သကၠာရ၊ ဂါရဝ၊ ပူဇာ တို႔၏ ျခားနားခ်က္မ်ား" ကိုပါ ေဖာ္ျပရပါသည္။
ဝႏၵနာကာရ၊ သကၠာရ၊ ဂါရဝ၊ ပူဇာ တို႔၏ ျခားနားခ်က္မ်ား
ရွိခိုးျခင္း ဝႏၵနာကာရ အရာ၌ကား သီလအစရွိေသာဂုဏ္တို႔ျဖင့္ ႀကီးျမတ္ေသာ သူသည္သာလွ်င္ သီလအစရွိေသာဂုဏ္တို႔ျဖင့္ ငယ္ေသာသူတို႔၏ ရွိခိုးျခင္းကို ခံထိုက္၏။ ႀကီးေသာဂုဏ္ရွင္သည္ ငယ္ေသာဂုဏ္ရွင္အား ရွိမခိုးထိုက္။ ရွိခိုးေခ်ေသာ္ ႏွစ္ဦးလံုး အျပစ္မလြတ္။
ပညာဂုဏ္ အစရွိေသာ ေက်းဇူးတစ္ခုခုကို အေၾကာင္းျပဳ၍လည္းေကာင္း၊ နိႆယ နည္းယူေသာအခါ, ပညာသင္ေသာအခါ အစရွိသည္ တို႔၌လည္းေကာင္း ျဖစ္မူကား ငယ္ေသာ္လည္း ႀကီးျမတ္ေသာသူတို႔ ရွိခိုးခံထိုက္၏။ သကၠာရ, ဂါရဝ, ပူဇာအရာျဖစ္မူကား ပုဂၢိဳလ္အျမတ္ အယုတ္ဟူ၍ မေရြးသင့္ ထိုသူတို႔၌ ရွိတိုင္းေသာ ေက်းဇူး အားေလ်ာ္စြာ ျပဳအပ္လွေတာ့သည္သာဟု သိအပ္၏။
ထိုတြင္ 'သကၠာရ' ဟူသည္ကား အဘယ္နည္း၊ 'ဂါရဝ' ဟူသည္ကား အဘယ္နည္း၊ 'ပူဇာ' ဟူသည္ကား အဘယ္နည္းဟူမူ- [ယႆ စတၱာေရာ ပစၥေယ သကၠရိတြာ သု႒ဳအဘိသခၤေတ ပဏီတပဏီေတ ကတြာ ေဒႏၱိ၊ ေသာ သကၠေတာ။ ယသၼိ ံ ဂရုဘာဝံ ပ႒ေပတြာ ေဒႏၱိ၊ ေသာ ဂရုကေတာ။ ယံ မနသာ ပိယာယႏၱိ၊ ေသာ မာနိေတာ။ ယႆ သဗၺေမၸတံ ကေရာႏၱိ၊ ေသာ ပူဇိေတာ။ ။] ဟူေသာ ပါရာဇိကဏ္ အ႒ကထာႏွင့္ အညီ-
-ပုဂၢိဳလ္အား အေလးမျပဳလြန္းဘဲ ပစၥည္းကိုသာ ေကာင္းစြာ စီရင္၍ ေပးကမ္းျခင္းသည္ 'သကၠာရ' မည္၏။
-ေပးကမ္းဖြယ္ပစၥည္းတို႔ကို ေကာင္းစြာစီရင္ျခင္း စသည္တို႔ကို မျပဳဘဲ ပုဂၢိဳလ္ကိုသာ အေလးအျမတ္ျပဳ၍ ေပးကမ္းျခင္းသည္ 'ဂါရဝ' မည္၏။
-ထို သကၠာရ, ဂါရဝ ႏွစ္ပါးႏွင့္ျပည့္စံုစြာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးျခင္းႏွင့္တကြ ေကာင္းမြန္စြာ စီရင္အပ္ေသာ ပစၥည္းျဖင့္ ပုဂၢိဳလ္ကိုလည္း အေလးအျမတ္ျပဳ၍ ပူေဇာ္ခ်ီးေျမွာက္ျခင္းသည္ 'ပူဇာ'မည္၏ ဟု မွတ္အပ္၏။
(မင္းပူးဆရာေတာ္ ဦးၾသဘာသ၏ ေတမိယဇာတ္ေတာ္ႀကီးမွ)
ေမတၱာျဖင့္
အရွင္ဝိသာရဒ (ရမၼာဝတီ)
_/|\__ /|\__ /|\_
ျမတ္ဗုဒၶ ၏ သာသနာ Page မွ
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
ေမတၱာျဖင္႔ ဓမၼစကူးလ္ဆုံရာ
“ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေစဖုိ႔
++++++++++++++++++++++
ဒီလုိ နိမိတ္စြဲေတြကုိေတာ့ ဘုရားရွင္က ေကာတုဟလမဂၤလာနိမိတ္လုိ႔ေခၚပါတယ္။
ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ ဒါယကာ - ဒါယိကာမ စစ္စစ္ေတြဟာ ဒါေတြကုိ ယုံၾကည္တာ မသင့္ေတာ္ဘူးဆုိတဲ့အေၾကာင္း အဂၤုတၳဳိရ္ပါဠိေတာ္မွာ အတိလင္းေဟာၾကားထားခဲ့ပါတယ္။ မိရုိးဖလာ ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္ပဲ ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္ျဖစ္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ ကမၼႆကတာ - သမၼာဒိ႒ိ အယူေတြမွန္ေစခ်င္ပါတယ္။ " ေကာင္းတာလုပ္ရင္ ေကာင္းတာျဖစ္မယ္။
မေကာင္းတာ လုပ္ရင္မေကာင္းတာျဖစ္မယ္ေပါ့"။
ဒီလုိအရာေတြေပၚ မူတည္ၿပီး မိမိတို႔စိတ္က လုိက္ခံစားေနရင္ ဗုဒၶဘာသာအစစ္မွန္ မဟုတ္ေသးပါဘူး။
ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာတစ္ေယာက္စစ္စစ္ျဖစ္ဖုိ႔ ဘုရားရွင္က ေအာက္ပါ အခ်က္(၅)ခ်က္ကုိခ်ျပခဲ့ပါတယ္။
မိမိတုိ႔လည္း မွတ္ေက်ာက္တင္ခံႏုိင္ေအာင္ ေဖာ္ျပေပးလုိက္ပါတယ္။
ငါေထရ၀ါဒစစ္စစ္တစ္ေယာက္မွ ဟုတ္ရဲ႕လား။
(၁) ယံုၾကည္မႈသဒၶါ တရားရွိရမည္။
(၂) ေစာင့္ထိန္းမႈ သီလရွိရမည္။
(၃) ေကာတုဟလ မဂၤလာကုိ မယံုၾကည္ရ။
(၄) ကံတရားကုိ ယံုၾကည္သူျဖစ္ရမည္။
(၅) သာသနာေတာ္ျပင္ပ၌ ကုိးကြယ္မႈကုိ မရွာမွီးရ။
အရွင္ဇဝနဉာဏ
Sunday, 21 October 2018
ဥပုသ္ေစာင့္ျခင္း
ဥပုသ္ေစာင့္တာ . .
════════
❖ ဥပုသ္ေစာင့္တာဟာ ဥပုသ္ေန႔ျဖစ္လို႔
ေစာင့္တာလား... ?
နတ္ျပည္လိုခ်င္လို႔ ေစာင့္တာလား...?
နိဗၺာန္လိုခ်င္လို႔ ေစာင့္တာလား...?
ဘာရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ရိွေသးလဲ...?
တကယ္က ဥပုသ္သီလရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးကို
ဆင္ျခင္သုံးသပ္ၿပီးေတာ့မွ ဥပုသ္ေစာင့္တာဟာ
ပိုၿပီးအႏွစ္သာရ ရိွတယ္ေပါ့။
❖ ရာဂႏိွမ္ရန္ ဥပုသ္ေစာင့္မယ္၊
ေဒါသႏိွမ္ရန္ ဥပုသ္ေစာင့္မယ္၊
ေလာဘႏိွမ္ရန္ ဥပုသ္ေစာင့္မယ္၊
မာနႏိွမ္ရန္ ဥပုသ္ေစာင့္မယ္၊
အစရိွသည္ျဖင့္ေပါ႔ . . . . . . .။
❖ ခႏၲီဆိုတဲ့ သည္းခံျခင္းကို
အေၾကာင္းျပဳၿပီး ေစာင့္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
အဆာခံၿပီး ေစာင့္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
ေပ်ာ္စရာေတြကို စြန္႔ခြာၿပီး ေစာင့္တာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဒီအရည္အခ်င္းေတြဟာ
သူေတာ္စင္ေတြရဲ႕ တကယ့္အရည္အခ်င္းေတြပါပဲ။
❖ ျမင့္ျမတ္တဲ့ အက်င့္ေတြနဲ႔ ေနထိုင္ၿပီး
ဥပုသ္သီလ ေစာင့္ထိန္းျခင္းဟာ
သူေတာ္စင္ေတြရဲ႕
အေလ့အထတစ္ခု ျဖစ္သည့္အတြက္ေၾကာင့္
ရည္ရြယ္ခ်က္ မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔
ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္တဲ့
ဥပုသ္သီလဟာ ျမတ္စြာဘုရားသခင္
ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးရဲ႕ သာသနာေတာ္နဲ႔
ၾကဳံေတြ့ခိုက္
သာသနာတြင္း ဥပုသ္ျဖစ္လို႔
သာသနာပမွာေစာင့္တဲ့ ဥပုသ္သီလထက္
ျမတ္ပါတယ္။
❖ သီလရဲ႕တန္ဖိုးရိွမႈကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္
ေလးေလးစားစား တန္ဖိုးထားၿပီး
ကုသိုလ္တရားျဖစ္ပြါးေအာင္
က်င့္ၾကံႀကိဳးကုတ္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ႏိူင္ၾကပါေစ။
═══ ═══ ═══
ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသ
(ဥပုသ္သည္တို႔၏စကားဝိုင္း)မွ။
credit - ေမတၱာလြင္
★ _/\\_ သဗၺဒါနံ ဓမၼဒါနံ ဇိနာတိ၊_/\\_ ★
❖ ဘ၀တုသဗၺမဂၤလံ။
ဓမၼဒါနကုသိုလ္အျဖစ္ မ်ွေဝပူေဇာ္ပါသည္။
Win Soe
Credit မူရင္းေရးသားပူေဇာ္သူ
သီတင္းကြၽတ္အေၾကာင္း
+++++++++++++++++++++++++
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါ ဤသီတင္းကၽြတ္ကာလတြင္ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္သို႔ ဝါတြင္းကာလပတ္လံုး ၾကြေရာက္၍ တရားေတာ္ျမတ္မ်ား ေဟာၾကားခ်ီးျမွင့္အၿပီး လူ႔ျပည္ျဖစ္ေသာ “သကၤႆ” ၿမိဳ႕သို႔ ေရႊေစာင္းတန္း ေငြေစာင္းတန္း တို႔တြင္ နတ္ေဒဝတာမ်ားၿခံရံလွ်က္ ပတၱျမားေစာင္းတန္းမွ ျပန္လည္ၾကြခ်ီေတာ္မူခဲ့သည္။ ထိုသို႔ ၾကြခ်ီလာခ်ိန္တြင္ လူ႔ျပည္၌ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ ေမွာင္ရီပ်ိဴးစအခ်ိန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သား အေပါင္းတို႔သည္ ဆီမီးမ်ားထိန္ထိန္ ထြန္းညွိ၍ ဗုဒၶျမတ္စြာကို ၾကည္ညိဳ သက္ဝင္ေသာဂါရဝတရားအျပည့္ျဖင့္ ဦးညႊတ္ႀကိဳဆိုခဲ့ၾကသည္ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ ေခတ္အဆက္ ဆက္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ျမန္မာလူမ်ိဴးတို႔သည္ သီတင္းကၽြတ္မီးထြန္းပြဲေတာ္ ကို ခမ္းနားစြာ လက္ဆင့္ကမ္းက်င္းပခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
သီတင္းကၽြတ္မတိုင္မီ ဝါတြင္းသံုးလပတ္လံုး ရဟန္းသံဃာတို႔သည္ မိမိတို႔ေက်ာင္း သခၤန္းတြင္သာ သီတင္းသံုးၾကရၿပီး သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္မွသာလွ်င္ အရပ္တစ္ပါးသို႔ ၾကြခ်ီခြင့္ရၾကသည္။ ထိုအစဥ္အလာကိုအေၾကာင္းျပဳ၍ သာမန္လူတို႔ကလဲ ထိုဝါတြင္းသံုးလ အတြင္း ထိမ္းျမားမဂၤလာျပဳျခင္းကို ေရွာင္ၾကဥ္ၾကၿပီး ဥပုသ္သီလမ်ားေဆာက္တည္ၾကကာ ဝါကၽြတ္ခ်ိန္မွသာလွ်င္ထိမ္းျမားလက္ထပ္ျခင္းအမႈကို ျပဳၾကေလသည္။
ေရွးအခါက သီတင္းကၽြတ္လကို သႏၱဴလ (သန္တူလ) ဟုေရွးျမန္မာေက်ာက္ စာမ်ားတြင္ေခၚေဝၚေၾကာင္းေတြ႕ရွိရသည္။ သန္=စပါးပင္, တူ=ထူ ဟုအဓိပၸာယ္ရေသာေၾကာင့္ အနက္ဆိုေသာ္ စပါးပင္မ်ား ထူထူေထာင္ေထာင္ေပါက္ေသာ လလည္း ျဖစ္သျဖင့္ သီတင္း ကၽြတ္ပြဲေတာ္ကို ေပ်ာ္ပြဲရႊင္ပြဲ၊ အလွဴအတန္းမ်ားႏွင့္ အတူက်င္းပၾကသည္။
ေရွးျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္ေတာ္အခါ သီတင္းကၽြတ္ကာလတြင္ ဘုရင္ႏွင့္မိဖုရား တို႔အား ပူေဇာ္ကန္ေတာ့သည့္ပြဲမ်ားကို နန္းတြင္း နန္းျပင္တို႔၌ က်င္းပခဲ့ၾကသည္။ သီတင္း ကၽြတ္လျပည့္ေန႔၌ ဘုရင္ မိဖုရားႏွင့္တကြ နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသား ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားတို႔ အားလံုး ရွစ္ပါးသီလကို ေဆာက္တည္ကာ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားအတူတကြျပဳၾကသည္။
ေခတ္အဆက္ဆက္ ဝါလကင္းလြတ္ သီတင္းကၽြတ္ခ်ိန္ခါ ေရာက္တိုင္း ျမန္မာလူမ်ိဴး တို႔သည္ ေစတီပုထိုးမ်ားႏွင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားသီတင္းသံုးရာ ေက်ာင္းသခၤမ္းမ်ားသို႔သြား ေရာက္၍ ပန္း၊ ဆီမီး၊ လွဴဖြယ္ဝတၳဳအစုစုတို႔ကိုပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကသည္။ မိမိတို႔ ေနရပ္ သို႔မဟုတ္ လူႀကီးမိဘ ဘိုးဘြားမ်ားရွိရာသို႔ျပန္၍ မိမိထက္သက္ႀကီးဝါႀကီးသူတို႔ကို ငယ္သူတို႔က ရွိခိုးဂါရဝျပဳကန္ေတာ့ၾကသည္မွာလည္း မြန္ျမတ္ေသာ ထံုးတမ္းအစဥ္အလာတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။
သီတင္းကၽြတ္အခ်ိန္အခါတြင္ မီးထြန္းပြဲမ်ားသာမက ျမတ္စြာဘုရား၏ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ ျဖစ္ေသာ “ဓမၼစၾကၤာရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲ” ႏွင့္ ရဟန္းေတာ္အခ်င္းခ်င္း အျပစ္မျမင္ေစၾကဘဲ ညီညႊတ္စြာ ေနထိုင္ျခင္းကိုေရွးရႈေသာ ရဟန္း တစ္ပါးႏွင့္တစ္ပါး ဖိတ္ၾကားျခင္း၊တိုက္တြန္းျခင္း၊ ေတာင္းပန္ျခင္း အစရွိေသာ သာသနာေတာ္သန္႔ရွင္း တိုးတက္ေရးအတြက္ အျပဳသေဘာေဆာင္သည့္ “ပဝါရဏာပြဲ” မ်ားကိုလဲက်င္းပၾကေသးသည္။
ယခုေခတ္သီတင္းကၽြတ္ကာလတြင္ ဆီမီးပူေဇာ္ပြဲ၊ ဓမၼစၾကၤာရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ပြဲ၊ ပဝါရဏာပြဲ မ်ားသာမက ဘုရားပြဲေတာ္၊ နိဗၺာန္ေစ်းပြဲေတာ္မ်ား၊ သက္ႀကီးပူေဇာ္ပြဲမ်ား ႏွင့္ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲမ်ားပါ ထည့္သြင္း၍ စည္ကားသိုက္ျမိဳက္စြာက်င္းပၾကေလသည္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ သီတင္းကၽြတ္ကာလသည္ ရိုေသသမႈ ဂါရဝတရားတုိ႔ႏွင့္ျပည့္ႏွက္၍ ၁၂ လရာသီတြင္ အစည္ကားဆံုး လတစ္လျဖစ္သည္ဆိုသည္ကေတာ့ ျငင္း၍ရမည္မထင္။
လိုတရအားေပးသူ ပရိသတ္တို႔လဲ က်န္းမာခ်မ္းသာစြာျဖင့္ သီတင္းကၽြတ္ပြဲေတာ္ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာျဖတ္သန္းႏိုင္ပါေစေၾကာင္းဆုမြန္ေတာင္းလ်က္။
Credit - လုိတရ
အရွင္ဇဝနဉာဏ အရွင္ဇဝနဉာဏ